آب‌سنگ حلقوی پاکین
آب‌سنگ حلقوی پاکین یک آب‌سنگ حلقوی کوچک در شمال باختری کناره پوناپی در ایالات فدرال میکرونزی است. در کنار آب‌سنگ حلقوی آنت این دو آبخوست گروه آبخوست‌های سنیاوین را تشکیل می‌دهند.[1]
 آب‌سنگ حلقوی پاکین از دید ماهواره اداره کل ملی هوانوردی و فضا (ناسا). | |
  پاکین | |
| جغرافیا | |
|---|---|
| مختصات | ۷٫۰۵۹°شمالی ۱۵۷٫۸۰۵°شرقی |
| مجمع‌الجزایر | گروه آبخوست‌های سنیاوین |
| کشور | |
| اطلاعات جمعیتی | |
| جمعیت | ۹۰–۱۰۰ |
جزئیات
جمعیت آب‌سنگ حلقوی پاکین بین ۹۰ تا ۱۰۰ نفر است و همه آنها عضو جامعه دور از مرکز مورتلوکس در دهکده سوکس هستند. این جامعه از سوی رهبر سنتی (سونیرِک پاکِین) نمایندگی می‌شود و به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی به نام «اتحادیه جامعه پاکین» شناخته می‌شود. حقوق و تعهدات قانونی اتحادیه جامعه پاکین در ۲۸ اوت سال ۲۰۰۷ امضا شدند. مدرسه ابتدایی پاکین و کلیسای بزرگ کاتولیک در بزرگترین آبخوست به نام نیکالاپ قرار دارند. دیگر آبخوست‌های قابل زندگی، شامل پاینپوِل، وِسِتسک، موانید، و اُلاموین می‌شود. آب‌سنگ حلقوی پاکین محل محبوبی برای گردشگری غواصی اسکوبا و غواصی سطحی است.
تاریخچه
نخستین اروپایی وارد شده به آب‌سنگ حلقوی پاکین کاشف اسپانیایی زن «ایزابل بارتو» با کشتی «سن جرونیمو» بود. او در ۲۱ دسامبر ۱۵۹۵ به همراه «پدرو فرناندز د کیروس» به عنوان سکاندار وارد این آب‌سنگ حلقوی شد.[2][3]
جستارهای وابسته
پانویس
- Bendure, G. & Friary, N. (1988) Micronesia:A travel survival kit. South Yarra, VIC: Lonely Planet
- Sharp, Andrew The discovery of the Pacific Islands Oxford, 1960, pp.54,55.
- Brand, Donald D. The Pacific Basin: A History of its Geographical Explorations The American Geographical Society, New York, 1967, p.136.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pakin Atoll». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ مارس ۲۰۱۷.