آثار و جایزه‌های مریلین مونرو
مریلین مونرو (۱۹۶۲–۱۹۲۶) بازیگر آمریکایی بود که بین سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۱ در ۲۹ فیلم ظاهر شد.[1][2][3] او پس از فعالیت حرفه‌ای کوتاهی در زمینه مدلینگ، قراردادهای بازیگری کوتاه‌مدتی با استودیو قرن بیستم و کلمبیا پیکچرز امضا کرد و در سال‌های اولیه فعالیتش در نقش‌های مختصر ظاهر شد. مونرو در سال ۱۹۵۰ در دو فیلم تحسین‌شده به نام‌های جنگل آسفالت و همه‌چیز درباره ایو نقش‌هایی مختصر داشت.[4] نوع نقش‌های او در این دو فیلم بر خلاف فیلم‌های آینده‌اش و استریوتایپ «بلوند احمق» بود. مارگت هنریکسن، زندگی‌نامه نویس مونرو در دانشنامه ملی بیوگرافی آمریکایی می‌گوید این استریوتایپ «ناعادلانه» بود و مونرو را «در طول فعالیت حرفه‌ای خود آزار می‌داد.»[3]
.jpg.webp)
موفقیت عمده کاری مونرو در سال ۱۹۵۳ صورت گرفت؛ او در این سال در فیلم نوآر نیاگارا و کمدی‌های آقایان موطلایی‌ها را ترجیح می‌دهند و چگونه می‌توان با یک میلیونر ازدواج کرد بازی کرد. سارا چرچول، دیگر زندگی‌نامه نویس مونرو، می‌گوید: «سکسوالیته بیشتر ناخودآگاه تا آگاهانه، به خصیصه اصلی مریلین پس از سال ۱۹۵۳ تبدیل شد.»[5] این بازیگر پس از این اتفاق به یکی از شناخته‌شده‌ترین افراد در آمریکا تبدیل شد.[3] مونرو در ۱۹۵۵ در فیلم خارش هفت‌ساله به کارگردانی بیلی وایلدر بازی کرد. در این فیلم او نقش زنی را بازی می‌کرد که مورد فانتزی‌های جنسی همسایه‌اش قرار می‌گیرد. یکی از مشهورترین صحنه‌های فعالیت حرفه‌ای مونرو در این فیلم رخ می‌دهد. او در حالی‌که لباس سفید خود را بر تن دارد، روی هواکش مترو در خیابان می‌رود و باد دامن او را کنار می‌زند.[6]
مونرو پس از حضور در فیلم ایستگاه اتوبوس (۱۹۵۶)، شرکت فیلمسازی خودش را تأسیس کرد.[7] این شرکت مستقلاً فیلمی را به نام شاهزاده و مانکن تولید کرد که در سال ۱۹۵۷ منتشر شد.[8] او سپس در فیلم‌های بعضی‌ها داغشو دوست دارن (۱۹۵۹) و ناجورها (۱۹۶۱) ظاهر شد. مونرو در ژوئن ۱۹۶۲ از بازی در فیلم طرفی باید تسلیم شود تعلیق شد و این فیلم با مرگ او در اوت ۱۹۶۲ ناتمام ماند.[3] مونرو اگرچه فقط برای یک‌دهه از بازیگران گران‌قیمت بود، فیلم‌هایش در مجموع بیش از ۲۰۰ میلیون دلار فروش کردند.[9]
سینما
.jpg.webp)
| سال | عنوان | نقش | نکته | منبع |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۴۷ | سال‌های خطرناک | اوی | ||
| ۱۹۴۸ | به چپ چپ! به راست راست! | بتی | عدم نمایش نام در تیتراژ | |
| ۱۹۴۸ | دختران گروه کر | پگی مارتین | ||
| ۱۹۴۹ | عاشق‌پیشه | مشتری | ||
| ۱۹۵۰ | بلیتی به تاماهاوک | کلارا | عدم نمایش نام در تیراژ | |
| ۱۹۵۰ | جنگل آسفالت | آنجلا فینلی | اولین فیلم عمده | |
| ۱۹۵۰ | همه‌چیز درباره ایو | کلادیا کسول | ||
| ۱۹۵۰ | گلوله آتش | پولی | ||
| ۱۹۵۰ | کراس راست | داسکی لو دو | عدم نمایش نام در تیراژ | |
| ۱۹۵۱ | داستان شهر مادری | آیریس مارتین | ||
| ۱۹۵۱ | به همان جوانی که حس می‌کنی | هریت | ||
| ۱۹۵۱ | آشیانه عشق | رابرتا استیونز | ||
| ۱۹۵۱ | بیا قانونی‌اش کنیم | جویس منرینگ | ||
| ۱۹۵۲ | برخورد در شب | پگی | ||
| ۱۹۵۲ | ما متأهل نیستیم! | آنابل جونز نوریس | ||
| ۱۹۵۲ | زحمت در زدن به خودت نده | نل فوربس | ||
| ۱۹۵۲ | حقه‌بازی | لوریس لارل | ||
| ۱۹۵۲ | خانه پر او. هنری | استریت‌واکر | ||
| ۱۹۵۳ | نیاگارا | روز لومیس | باعث شهرت قابل‌توجه | |
| ۱۹۵۳ | آقایان موطلایی‌ها را ترجیح می‌دهند | لورلی لی | ||
| ۱۹۵۳ | چگونه می‌توان با یک میلیونر ازدواج کرد | پولا دباویس | ||
| ۱۹۵۴ | رود بی‌بازگشت | کی وستون | ||
| ۱۹۵۴ | هیچ شغلی مثل نمایش نیست | ویکتوریا هافمن | ||
| ۱۹۵۵ | خارش هفت‌ساله | دختر بی‌نام | ||
| ۱۹۵۶ | ایستگاه اتوبوس | چری | ||
| ۱۹۵۷ | شاهزاده و مانکن | السی مارینا | ساخته مرلین مونرو پروداکشنز | |
| ۱۹۵۹ | بعضی‌ها داغشو دوست دارن | شوگر کین کوالچیک | ||
| ۱۹۶۰ | بیا عشق بورزیم | آماندا دل | ||
| ۱۹۶۱ | ناجورها | روزلین تیبر |
تلویزیون
| تاریخ | عنوان | نقش | شبکه | توضیحات | منا. |
|---|---|---|---|---|---|
| ۱۳ سپتامبر ۱۹۵۳ | برنامهٔ جک بنی | خودش | سی‌بی‌اس | [10] | |
| ۱۹۵۴ | برنامهٔ باب هوپ | خودش | ان‌بی‌سی | [11] | |
| ۸ آوریل ۱۹۵۵ | از شخص به دیگری | خودش | سی‌بی‌اس | مصاحبه با ادوارد مورو | [12] |
| ۱۹ مه ۱۹۶۲ | مراسم تولد رئیس‌جمهور کندی | خودش | سی‌بی‌اس | خواندن «تولدت مبارک، آقای رئیس‌جمهور» | [13] |
جایزه‌ها و نامزدی‌ها
| سال | جایزه | اثر | دسته | نتیجه | منبع |
|---|---|---|---|---|---|
| 1951 | جایزه هنریتا | – | بهترین شخصیت جوان | برنده | |
| 1952 | جایزه مجله فوتوپلی | – | سریع‌ترین ستاره در حال اوج‌گیری ۱۹۵۲ | برنده | |
| 1952 | جایزه مجله لوک | – | امیدوارکننده‌ترین زن نوظهور ۱۹۵۲ | برنده | |
| 1953 | جایزه هنریتا | – | زن محبوب سینمای جهان | برنده | |
| 1953 | جایزه مجله فوتوپلی | – | پرطرفدارترین ستاره زن | برنده | |
| 1954 | جایزه مجله فوتوپلی | آقایان موطلایی‌ها را ترجیح می‌دهند و | بهترین بازیگر زن | برنده | |
| 1956 | جایزه بفتا | خارش هفت‌ساله | بهترین بازیگر زن خارجی | نامزدشده | |
| 1956 | جایزه گلدن گلوب | ایستگاه اتوبوس | بهترین بازیگر زن در یک فیلم کمدی یا موزیکال | نامزدشده | |
| 1958 | جایزه بفتا | شاهزاده و مانکن | بهترین بازیگر زن خارجی | نامزدشده | |
| 1958 | جایزه دیوید دی دوناتلو | شاهزاده و مانکن | بهترین بازیگر زن خارجی | برنده | |
| 1959 | جایزه سزار | شاهزاده و مانکن | بهترین بازیگر خارجی | برنده | |
| 1959 | جایزه لارل | شاهزاده و مانکن | برترین اجرای مؤنث کمدی | رتبه چهارم | |
| 1960 | جایزه گلدن گلوب | بعضی‌ها داغشو دوست‌دارند | بهترین بازیگر زن در یک فیلم کمدی یا موزیکال | برنده | |
| 1960 | جایزه لارل | بعضی‌ها داغشو دوست‌دارند | برترین اجرای مؤنث کمدی | رتبه دوم | |
| 1962 | جایزه هنریتا | – | زن محبوب سینمای جهان | برنده |
منابع
- Spoto, Marilyn Monroe: The Biography, 677.
- Lefkowitz, Marilyn Monroe, 120.
- "Monroe, Marilyn (1926-1962)". American National Biography. Oxford University Press. Retrieved 2020-05-09.
- Churchwell, The Many Lives of Marilyn Monroe, 59–60.
- Churchwell, The Many Lives of Marilyn Monroe, 61.
- Spoto, Marilyn Monroe: The Biography, 283–84.
- Spoto, Marilyn Monroe: The Biography, 352.
- Schneider, Marilyn's Last Sessions, 92.
- "From the Archives: Marilyn Monroe Dies; Pills Blamed". Los Angeles Times. 1962-08-06. Retrieved 2020-05-23.
- Burkhead 2013, p. ۱۴۲.
- Hyatt 2006, p. ۱۴۲.
- Rollyson 2014, p. ۱۴۹.
- Rollyson 2014, p. 263; Vogel 2014, p. ۱۶۳.
کتاب‌شناسی
- Burkhead, Cynthia (2013). Dreams in American Television Narratives: From Dallas to Buffy. London: Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-4411-2417-3.
- Chapman, Gary (2001). "Marilyn Monroe". In Browne, Ray B.; Browne, Pat. The Guide to United States Popular Culture. University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-87972-821-2.
- Churchwell, Sarah (2004). The Many Lives of Marilyn Monroe. Granta Books. ISBN 978-0-312-42565-4.
- Hall, Susan G. (2006). American Icons: An Encyclopedia of the People, Places, and Things that Have Shaped Our Culture. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-275-98429-8.
- Hyatt, Wesley (2006). Emmy Award Winning Nighttime Television Shows, 1948–2004. Jefferson, NC: McFarland. ISBN 978-0-7864-2329-3.
- Kidder, Clark (2011). Marilyn Monroe: Cover to Cover: Cover to Cover. Iola, WI: Krause Publications. ISBN 1-4402-2780-2.
- Lefkowitz, Frances (1995). Marilyn Monroe. New York, NY: Chelsea House Publishers. ISBN 978-0-7910-2342-6.
- Rollyson, Carl (2014). Marilyn Monroe Day by Day: A Timeline of People, Places, and Events. Lanham, MD: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1-4422-3080-4.
- Schneider, Michel (2011). Marilyn's Last Sessions. Edinburgh: Canongate Books. ISBN 978-1-84767-036-6.
- Spoto, Donald (2001). Marilyn Monroe: The Biography. Lanham, MD: Cooper Square Press. ISBN 978-0-8154-1183-3.
- Super, John C. (2005). The Fifties in America. Ipswich, MA: Salem Press. ISBN 978-1-58765-203-5.
- Vogel, Michelle (24 April 2014). Marilyn Monroe: Her Films, Her Life. Jefferson, NC: McFarland. ISBN 978-0-7864-7086-0.
پیوند به بیرون
- فیلم‌شناسی مرلین مونرو در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها