آمبولی مایع آمنیوتیک

آمبولی مایع آمنیوتیک (به انگلیسی: amniotic fluid embolism) یک وضعیت نادر در اورژانس‌های مامایی است که در آن مایع آمنیوتیک وارد جریان خون مادر شده و به دنبال آن واکنشی جدی در بدن رخ می‌دهد. این واکنش پس از آن باعث کلاپس قلب و ریه و خونریزی شدید ( کواگولوپاتی ) می‌گردد. [1] [2] [3]

Amniotic fluid embolism
تخصصپزشکی زایمان 
پاتوفیزیولوژی آمبولی مایع آمنیوتیک

علائم و نشانه‌ها

آمبولی مایع آمنیوتیک زمانی اتفاق می‌افتد که یک زایمان زود هنگام به علت نقص در انعقاد خون، اکسیژن ناکافی به بافت بدن، فشار خون پایین و خونریزی شدید ایجاد می‌شود. علائم و نشانه‌ها ممکنست عمیق و جدی یا خاموش باشند. طیف گسترده‌ای در نحوه پیشرفت هر بیمار وجود دارد. [2]

علل

آمبولی مایع آمنیوتیک (AFE) بسیار نادر و پیچیده است. اختلال در مراحل آخر زایمان اتفاق می‌افتد زمانی که مایع آمنیوتیک به سبب نشت از غشای جفت یا ورید رحم وارد سیستم گردش خون مادر می‌شود. [4] طی آنالیز و بررسی‌های بعدی، سلول‌های جنینی در گردش خون مادر یافت می‌شود. هنگامی که سلول‌های جنینی و مایع آمنیوتیک وارد جریان خون می‌شوند، واکنش‌هایی رخ می‌دهند که باعث تغییر شدید مکانیسم‌های مؤثر بر انعقاد خون می‌شوند. انعقاد درون عروقی منتشر (DIC) باعث بروز خونریزی‌های جدی می‌شود. این وضعیت همچنین می‌تواند پس از سقط جنین، آمنیوسنتز، زایمان سزارین یا تروما ایجاد شود. زخم‌های کوچک در دستگاه تولید مثل کمتر با AFE مرتبط است. [2]

استفاده از مواد مخدر برای القای زایمان، مانند میزوپروستول، خطر AFE را تقریباً دوبرابر می‌کند. سن ۳۵ سال و بالاتر مادر با AFE ارتباط دارد. [5]

تشخیص

تشخیص آمبولی مایع آمنیوتیک زمانی مطرح می‌شود که تمام علل دیگر حذف شده‌اند. وجود سلول‌های سنگفرشی جنین یا سایر بافت‌های جنینی، از جمله مکونیم، پس از این حاملگی در مادران دیده می‌شود. تشخیص نیز بر اساس علائم و نشانه‌های مشاهده شده در فرایند زایمان است. [2]

درمان

درمان شامل اقدامات حمایتی است، از آنجا که شرایطی که منجر به این عارضه می.شود قابل کنترل نیست، درمان با هدف علائم می‌تواند نتیجه را بهبود بخشد. [2]

همه‌گیرشناسی

آمبولی آمنیوتیک بسیار نادر است و میزان آن در هر ۲۰،۰۰۰ تولد، ۱ مورد است اما علت ۱۰٪ از تمام مرگ و میر مادران است. [2]

تاریخچه

این عارضه نادر که تا قبل از سال ۱۹۵۰، هفده بار ثبت شده است، برای اولین بار در دهه ۱۹۲۰ در برزیل توصیف شد. [6]

منابع
  1. Stafford, Irene; Sheffield, Jeanne (2007). "Amniotic Fluid Embolism". Obstetrics and Gynecology Clinics of North America. 34 (3): 545–553. doi:10.1016/j.ogc.2007.08.002. ISSN 0889-8545. PMID 17921014.
  2. Stein, Paul (2016). Pulmonary embolism. Chichester, West Sussex, UK Hoboken, NJ: John Wiley & Sons Inc. ISBN 9781119039099.
  3. Leveno, Kenneth (2016). Williams manual of pregnancy complications. New York: McGraw-Hill Medical. pp. 223–224. ISBN 9780071765626.
  4. Vinay Kumar; Abul K. Abbas; Nelson Fausto; Jon C. Aster (2014-08-27). Robbins and Cotran Pathologic Basis of Disease, Professional Edition E-Book. Elsevier Health Sciences. pp. 129–. ISBN 978-0-323-29639-7.
  5. Kramer, M.S.; Rouleau, Jocelyn; Baskett, Thomas F; Joseph, KS (2006). "Amniotic-fluid embolism and medical induction of labour: a retrospective, population-based cohort study". The Lancet. 368 (9545): 1444–1448. doi:10.1016/S0140-6736(06)69607-4. PMID 17055946.
  6. Amniotic fluid embolus: An update. Alfredo Gei, Gary D. V. Hankins: Contemp Ob/Gyn 45 (2000)

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Amniotic fluid embolism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ می ۲۰۱۹.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.