آوابر

آوابَر[1] دستگاهی برای ارتباط برقرار کردن داخلی و خارجی در یک یا تعداد کمی ساختمان است. این دستگاه مستقل از شبکهٔ تلفن کار می‌کند. آوابرها به‌طور دایمی در ساختمان یا ماشین نصب می‌شوند و می‌توانند ترکیبی از ارتباط سیستم صوتی عمومی، واکی تاکی، تلفن، و آوابرهای دیگر را فراهم کنند. امروزه نمونه‌های پیشرفتهٔ آوابرها به تصویر مجهز هستند و با رایانه سازگار می‌باشند.

یک پیشخدمت به نیابت از زنی از آوابر استفاده می‌کند

در فارسی به آن آیفون هم می‌گویند که نامی تجاری است.

جستارهای وابسته

منابع
  1. «آوابَر» [عمومی] هم‌ارزِ «intercom»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ آوابَر)

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آوابر موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.