ابتذال شر
عبارت ابتذال شر یا به‌هنجاری شر، اصطلاحی است که هانا آرنت در سال ۱۹۶۳ و در کتاب آیشمن در اورشلیم به آن پرداخت.[1] نظریه او در این مورد این بود که شرهای بزرگ در کل تاریخ بشر به‌طور عام، و به‌طور خاص هولوکاست، نه توسط متعصبان کور یا بیماران با مشکلات روانی بلکه به وسیلهٔ مردم عادی که استدلال‌های دولت-ملتهایشان را پذیرفته‌اند به اجرا درآمده و به همین دلیل، از نظر این مردم اعمالشان رفتاری طبیعی بوده‌است.
ادوارد هرمن در توضیح این عبارت بر روی «طبیعی جلوه دادن غیرقابل اندیشیدنی‌ها» تأکید دارد. او می‌گوید «انجام کارهای هولناک به روشی منظم و سازمان یافته مبتنی بر عادی‌سازی است. این همان روندی است که طی آن اعمال زشت، تحقیر آمیز، جنایت‌بار و غیرقابل بیان به یک کار عادی تبدیل می‌شوند و تحت عنوان جوری که چیزها هستند تعبیر می‌شوند».[2]
هانا آرنت زمانی به این مسئله پی برد که به دادگاه یک افسر نازی در اورشلیم رفت، آیشمن افسر فراری نازی خود را فردی پاک می خواند و عقیده داشت فقط فرامین پیشوا را اجرا کرده‌است، و هیچ خصومتی با یهودیان نداشته است، این نقطه‌ی جرقه زدن ابتذال شر در ذهن هانا آرنت بود.
همچنین فیلمی به‌نام هانا آرنت به کارگردانی مارگارته‌فون‌ترونا در سال ۲۰۱۲ با محوریت جریان به‌وجود آمدن ایده ابتذال شر ساخته شده است.
جستارهای وابسته
- آزمایش‌های میلگرام
- آزمایش زندان استنفورد
- آیشمن‌های کوچک
منابع
- Bird, David (December 6, 1975). "Hannah Arendt, Political Scientist, Dead". The New York Times. Retrieved 2011-03-12.
Hannah Arendt, the political philosopher who escaped Hitler's Germany and later scrutinized its morality in "Eichmann in Jerusalem" and other books, died Thursday night in her apartment at 370 Riverside Drive.
- «Edward S. Herman The Banality of Evil, 1991». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اوت ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۲.