ابراهیم منذر
ابراهیم مُنذِر (۷ ژوئیه ۱۸۷۵ – ۲۵ اوت ۱۹۵۰) (نسب: ابراهیم بن میخائیل بن منذر بن کمال ابی‌راجح) نویسنده، ادیب و زبان‌شناس لبنانی و از اعضای فرهنگستان زبان عربی بود. در روستای محیدثة در شهرستان راشیا زاده شد. نسبش به خاندان معلوف‌های غسانی است. مدرسه‌ای در سال ۱۹۱۰م در بکفیا ساخت که پنج سال پویا بود. به تدریس زبان عربی پرداخت. سپس در رشتهٔ حقوق تحصیل کرد و ریاست بعضی دادگاه‌ها را گرفت. نمایندهٔ بیروت در مجلس لبنان در سال ۱۹۲۲ برگزیده شد و بیست سال در این سمت بود. او همچنین به روزنامه‌نگاری پرداخت. مقالات بسیاری چاپ کرد. کتاب المنذر در نقد برخی اشتباهات نویسندگان، حدیثِ نماینده، دنیا و مافیها، دیوان از آثار اوست.[1]
| ابراهیم مُنذِر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۷ ژوئیه ۱۸۷۵م / ۴ جمادی‌الثانی ۱۲۹۲ق شهرستان راشیا |
| درگذشت | ۲۵ اوت ۱۹۵۰م / ۱۲ ذی‌القعدة ۱۳۶۲ق بکفیا |
| ملیت | لبنانی |
| پیشه | ادیب، نویسنده، زبان‌شناس |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «إبراهیم المنذر». [[الأعلام]] (PDF). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.