ابن خیاط
ابن خَیّاط (عربی و به معنی پسر درزی) لقب چندین نفر بود:
- خلیفة بن خیاط بن أبی هبیرة الأخباری العُصفُری ملقب به شباب (درگذشته به ۲۴۰هـ/۸۵۴م) از تاریخ‌دانان، نسب‌شناسان و حدیث‌شناسان برجستهٔ قرن سوم هجری.
- ابوبکر محمد بن احمد بن منصور معروف به ابن خیاط سمرقندی از حدیث‌دانان و نحوشناسان بود.
- احمد بن محمد تَغلَبی (۱۰۵۸م - ۱۱۲۳م) شاعر مدح‌سرای دمشقی که به ایران نیز سفر کرد.
- ابوبکر یحیی بن احمد. پزشک و ریاضی‌دان طلیطلی. درگذشتهٔ ۴۴۷ هَ.ق. در خدمت سلیمان بن حکم الناصر بوده و پس از او امیرمنصور یحیی بن اسماعیل بن ذوالنون را خدمت کرده و در طلیطله (تولدو) به سن هشتادسالگی درگذشته است. ابن خیاط از شاگردان مسلمهٔ مجریطی بود.
- عبدالله بن محمد، ابن خیاط. شاعر اواخر دولت بنی امیه و اوائل بنی عباس بوده و مدح خلفا می‌کرده‌است.
منابع
- لغتنامه دهخدا. مدخل‌های ابن خیاط.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.