ابوالحسن صادقی
ابوالحسن صادقی (۱۲۶۹ - ۱۳۳۶) بانکدار و از کارگزاران اقتصادی و قانونگذاران دوره پهلوی بود.
ابوالحسن صادقی | |
|---|---|
| وزیر اقتصاد ملی ایران | |
| مشغول به کار ۱۳۲۵ – ۱۳۲۶ | |
| پادشاه | محمدرضا شاه پهلوی |
| نخست‌وزیر | احمد قوام |
| پیش از | محمد سجادی |
| وزیر راه | |
| مشغول به کار مهر ۱۳۲۵ – ۱۳۲۵ | |
| نخست‌وزیر | احمد قوام |
| پس از | عبدالحسین نیک‌پور |
| پیش از | جمال‌الدین قطب |
| نماینده مجلس شورای ملی | |
| حوزه انتخاباتی | تهران (دورهٔ پانزدهم) تبریز (دورهٔ چهاردهم) |
| اتاق تجارت تهران | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲۶۹ تبریز، ایران |
| درگذشته | ۱۳۳۶ |
| ملیت | ایرانی |
| دین | اسلام، شیعه |
پدرش حاج عبدالله معین‌الرعایا از تجار و مالکان مشروطه‌خواه تبریز بود که چند دوره به نمایندگی مجلس شورای ملی رسید. خودش در تهران و اروپا تحصیل کرد و پس از فارغ‌التحصیلی در رشته اقتصاد و امور مالی به ایران بازگشت و با تأسیس بانک ملی ایران در سال ۱۳۰۷ به استخدام این بانک درآمد.[1]
صادقی در بانک ملی تا ریاست شعبه بازار پیش رفت و سپس به دعوت سرتیپ امیرخسروی وزیر دارایی به آن وزارتخانه منتقل و مدیرکل آنجا شد.[1] در سال ۱۳۲۲ به نمایندگی تبریز در مجلس شورای ملی انتخاب شد. سپس در جریان وقایع آذربایجان به قوام‌السلطنه نزدیک شد و در دولت او ابتدا وزیر راه و پس از آن وزیر اقتصاد ملی شد که نام تازه وزارت پیشه و هنر بود.
صادقی همزمان با وزارت و با کمک حزب دموکرات (به رهبری قوام‌السلطنه) در انتخابات دوره پانزدهم مجلس شورای ملی، این بار به نمایندگی تهران شرکت کرد و به مجلس رفت. پس از پایان این دوره دیگر کاری به او ارجاع نشد تا اینکه با عبدالحسین نیک‌پور بانک پارس را تأسیس کرد و مدیرعامل آن بانک شد. صادقی همچنین رئیس اتاق بازرگانی تهران بود.[1]
پانویس
- عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد دوم. تهران: نگاه. ص. ۹۱۱.