ابوالحسن طبری
ابوالحسن طبری ترنجه پزشکی دانشور و از شاگردان محمد زکریای رازی بودهاست.
وی در ری میزیستهاست.اهل شهر آمل در طبرستان،مازندران کنونی بوده است. ابتدا پزشک مخصوص ابوعبدالله بریدی حاکم اهواز بود و بعد از مرگ وی در حدود ۹۷۰ میلادی پزشک دربار رکنالدین دیلمی شد. کتاب پزشکی او که به المعالجات البقراطیه معروف است، از بهترین و سودمندترین کتابهای پزشکی خوانده شدهاست. آیا به فارسی بوده یا به عربی؟ فعلاً تنها به صورت نسخهٴ عربی موجود است. او پیرو نظریه مشهور بقراط و جالینوس و رازی که «طبیب باید فلسفه بداند، طبیب فاضل باید فیلسوف هم باشد» بودهاست. .[1]
پانویس
- پرویز سپیتمان، صفحهٔ ۹۹
منابع
پرویز سپیتمان (اذکائی) (۱۳۸۴)، «زمینه تاریخی»، حکیم رازی، تهران: طرح نو، شابک ۵-۸۳-۷۱۳۴-۹۶۴
- سارتن، جرج. مقدمه بر تاریخ علم. ترجمهٔ غلامحسین صدری افشار. انتشارات علمی و فرهنگی.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.