ابوالقاسم رملی
ابوالقاسم صاعد رملی (۱۰۶۷–۱۱۴۳م) (نسب: صاعد بن ابی‌بکر محمد بن احمد، خموشی رملی سرخسی) محدث خراسانی ایرانی بود. سمعانی اور را عالمی «درست‌سیرت، دین‌دار، تکلف‌گریز، حق‌گو» وصف کرده‌است. همچنین از اینکه گه‌گاه ذهنش نابسامان می‌شد و از عقلای مجانین شمرده می‌شد، گفته‌است. او همواره ساکن مسجد بوده‌است و سمعانی در نوبت اول در همان مسجد از او کتابت حدیث داشته‌است.[1]
| ابوالقاسم رملی | |
|---|---|
| زادهٔ | قبل از ۱۰۶۷م/ ۴۶۰ق ریکاباد، سرخس |
| درگذشت | ۴ مارس ۱۱۴۳م/۱۵ شعبان ۵۳۷ق سرخس |
| پیشه | محدث |
منابع
- سمعانی، ابوسعد عبدالکریم (۱۹۷۵). التحبیر فی المعجم الکبیر. یکم. بغداد: دیوان الأوقاف. ص. ۳۳۶–۷. دریافت‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.