ابوطالب لندنی
میرزا ابوطالب خان معروف به طالب فرزند حاجی محمدبیگ خان تبریزی اصفهانی که ابوطالب لندنی خوانده می‌شود جهانگرد ایرانی‌الاصل ساکن هندوستان بود.
زندگی
وی در سال ۱۱۶۶ قمری (برابر با ۳–۱۷۵۲ میلادی) در لکهنو متولد شد. دیوان حافظ را در سال ۱۷۹۱ م چاپ کرد و مدتی هم به جهانگردی پرداخت و مآثر طالبی را نگاشت.
سیاحت
ابوطالب سیاحت خود را از ترکیه آغاز کرده و از راه سامرّا به بغداد رفته و بعد به کربلا و نجف رفته و سپس از بغداد عازم سامرّا رفت. او خود می‌نویسد: «در ۲۷ شوّال ۱۲۱۷هـ. ق. از سامرّا به بغداد رسیدم، بعد از آن که از زحمت آن سفر در بغداد آسودم، احرام زیارت کربلا و نجف در میان جان بستم. چهارم ذی‌قعده روانه کربلا شدم، با آن‌که راه ناامن بود و من نابلد، این سفر از اوّل تا به آخر به خیر و خوشی و سهولت گذشت و به خلاف سفر سامره به هر جا که می‌رسیدم، مردم اکرام می‌کردند.» و در ادامه می‌افزاید: «در کربلا با کربلایی بیگم خاله خود ملاقات افتاد. او را بسیار پیر و شکسته و از قضیه وهابی فقیر و غارت زده یافتم…»
درگذشت
وی عاقبت در سال ۱۲۲۰ قمری برابر با ۶–۱۸۰۵م در لکهنو در گذشت.
آثار
- مآثر طالبی (مسیر طالبی) در ۱۲۱۹ق نوشته شده
- تفضیح الغافلین
- خلاصه الافکار
- دیوان شعر
- معراج التوحید
- لب السیر در سال ۱۲۰۸ ق نگاشته شده.
منابع
- دانشمندان آذربایجان، محمدعلی تربیت، ص۲۴۳
- فهرست ریو، ج۳، ص۸۹۵
- ادبیات فارسی بر مبنای استوری، برگل، ص۶۶۲
- مسیر طالبی یا سفرنامه میرزا ابوطالب خان، ص۲۴۹. به کوشش حسین خدیو جم، چاپ سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، چ ۲، ۱۳۶۳ش.
پیوند به بیرون
- old.hajj.ir/hadjwebui/library/wfViewBookPage.aspx?bookId=۱۸۰۲
- متن کتاب مسیر طالبی: noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6214