ابو المنصور احمد
ابوالمنصور احمد (بنگالی: আবুল মনসুর আহমদ، زاده ۳ سپتامبر ۱۸۹۸ – درگذشته ۱۸ مارس ۱۹۷۹) از سیاستمداران، نویسندگان و ژورنالیستهای بنگلادشی بود.[1] او در سال ۱۹۶۰ برندهٔ جایزه جایزه ادبیات آکادمی بنگلا و در ۱۹۷۹ هم از سوی دولت بنگلادش برندهٔ جایزه روز استقلال شد.[2]
ابوالمنصور احمد | |
---|---|
نام بومی | আবুল মনসুর আহমেদ |
زادهٔ | ۳ سپتامبر ۱۸۹۸ دهانیکلا، میمنسینگ، بنگال، هند بریتانیا |
درگذشت | ۱۸ مارس ۱۹۷۹ (۸۰ سال) |
تحصیلات | لیسانس حقوق |
محل تحصیل | Dhaka College Surendranath College |
پیشه |
|
همسر(ها) | Akikunnesa |
فرزندان | محفوظ عنام |
والدین |
|
جایزه(ها) | Bangla Academy Literary Award Independence Day Award |
آثار
رمان
- Satya Mithya (1953)
- Jiban Ksudha (1955)
- Ab-e-Hayat (1968)
- Chouchir
- Pradip o Patanga
هزلیات
- Aina (1936–1937)
- Food Conference (1944)
- Gulliverer Safar Nama
- Asmani Purdah,
یادنامهها
- Atto Katha (1978, autobiography)
- Amar Dekha Rajnitir Panchash Bachhar (1969)
- Sher-e-Bangla haite Bangabandhu (1972).
- Bangladesher Culture
جوایز
- جایزه ادبیات آکادمی بنگلا (۱۹۶۰)
- جایزه روز استقلال (۱۹۷۹)
- مدال طلای نصیرالدین
منابع
- Rana Razzaque (2014), "Ahmed, Abul Mansur", Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh, Asiatic Society of Bangladesh, retrieved May 6, 2015
- Emran Mahfuz (March 17, 2017). "Abul Mansur Ahmad: A Versatile Genius". The Daily Star. Retrieved March 17, 2017.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.