اتاق بازرگانی

اتاق بازرگانی تشکلی است که در آن تجار عمده و صاحبان صنایع برای هماهنگی فعالیت‌های خود و چانه‌زنی با نهادهای حکومتی برای تأمین منافع‌شان تلاش می‌کنند.[1]

اتاق بازرگانی

وظایف و اختیارات

طبق ماده ۵، وظایف و اختیارات اتاق ایران عبارت است از:

  • ایجاد هماهنگی و همکاری بین بازرگانان و صاحبان صنایع و معادن و کشاورزی در اجرای قوانین مربوطه و مقررات جاری مملکتی
  • ارائه نظر مشورتی در مورد مسائل اقتصادی کشور اعم از بازرگانی، صنعتی و معدنی و مانند آن به قوای سه‌گانه
  • همکاری با دستگاه‌های اجرایی و سایر مراجع ذی‌ربط به منظور اجرای قوانین و مقررات مربوط به اتاق
  • ارتباط با اتاق سایر کشورها و تشکیل اتاق‌های مشترک و کمیته‌های مشترک با آن‌ها بر اساس سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران
  • تشکیل نمایشگاه‌های تخصصی و بازرگانی داخلی و خارجی با کسب مجوز از وزارت بازرگانی و شرکت در سمینارها و کنفرانس‌های مربوط به فعالیت‌های بازرگانی، صنعتی، معدنی و کشاورز اتاق در چارچوب سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی ایران
  • کوشش در راه شناسایی بازار کالاهای صادراتی ایران در خارج از کشور و تشویق و کمک به مؤسسه‌های مربوطه جهت شرکت در نمایشگاه‌های بازرگانی داخلی و خارجی
  • تشویق و ترغیب سرمایه‌گذاری داخلی در امور تولیدی بالاخص تولید کالاهای صادراتی که دارای مزیت نسبی باشند.
  • تلاش در جهت بررسی و حکمیت در مورد مسائل بازرگانی داخلی و خارجی اعضاء و سایر متقاضیان از طریق تشکیل مرکز داوری اتاق ایران طبق اساسنامه‌ای که توسط دستگاه قضایی تهیه و به تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.
  • ایجاد و اداره مرکز آمار و اطلاعات اقتصادی به منظور انجام وظایف و فعالیت‌های اتاق
  • صدور کارت عضویت طبق آئین‌نامه اتاق ایران جهت تکمیل مدارک صدور کارت بازرگانی
  • تشکیل اتحادیه‌های صادراتی و وارداتی و سندیکاهای تولیدی در زمینه فعالیت‌های بازرگانی، صنعتی، معدنی و خدماتی طبق مقررات مربوط
  • دائر کردن دوره‌های کاربردی در رشته‌های مختلف بازرگانی، صنعتی، معدنی و خدماتی متناسب با احتیاجات کشور
  • تهیه، صدور- تفریغ و تأیید اسنادی که طبق مقررات بین‌المللی بعهده اتاق ایران است با هماهنگی وزارت بازرگانی
  • تشکیل اتاق‌های مشترک با کشورهای دوست با هماهنگی وزارت بازرگانی و امور خارجه

ارکان اتاق ایران

  • ماده ۶: ارکان اتاق ایران عبارت است از:
  1. شورای‌عالی نظارت
  2. هیأت نمایندگان
  3. هیأت رئیسه[2]
  • ماده ۷: ارکان اتاق شهرستان‌ها عبارت است از:
  1. هیأت نمایندگان
  2. هیأت رئیسه
  • ماده ۸: شورای‌عالی نظارت بر اتاق ایران از اشخاص زیر تشکیل می‌شود:
    • وزراء بازرگانی، امور اقتصادی و دارائی، صنایع، معادن و فلزات و کشاورزی، رئیس مؤسسه استاندارد و رئیس و دو نایب رئیس اتاق ایران
    • ریاست شورای عالی نظارت با وزیر بازرگانی است.[3]
  • ماده ۹: وظایف شورای‌عالی نظارت عبارت است از:
  1. بررسی و تصویب آئین نامه مربوط به نحوه عضویت در هر یک از اتاق‌ها و تعیین حدود آن به پیشنهاد هیأت رئیسه
  2. سیاست‌گذاری و تعیین خط‌مشی‌های کلی اتاق‌ها و نظارت عالی بر اجرای صحیح آن‌ها در قالب قوانین و مقررات مربوطه
  3. رسیدگی به پیشنهادها و شکایت‌های اتاق‌ها در خصوص کیفیت فعالیت و نحوه بهبود امور آن‌ها[4]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. احتمال تشکیل اتاق بازرگانی مشترک ایران و آمریکا، بی‌بی‌سی فارسی
  2. «وب‌سایت مجمع واردات». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ مه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۴.
  3. وب‌سایت اتاق بازرگانی شیراز
  4. «وب‌سایت اتاق بازرگانی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.