اتصال الکتریکی

اتصال الکتریکی ایجاد تماس بین دو رسانا معمولاً با یک وسیلهٔ الکترو-مکانیکی است که برای اتصال پایانه‌های برقی و ایجاد یک مدار الکتریکی بین دستگاه‌ها از آن‌ها استفاده می‌شود. ابزار اتصال الکتریکی متشکل از جک یا فیش‌های سر نر و سر ماده است. اتصال الکتریکی ممکن است موقتی باشد، مثلاً برای وسایل قابل حمل؛ که به ابزاری برای به‌هم وصل کردن و جداسازی مکرر وسایل نیاز است، یا به عنوان یک اتصال الکتریکی دائمی بین دو سیم یا دستگاه باشد.[1] آداپتورها برای تبدیل کردن متقابل و متناسب سرسیم‌های نر و ماده ابزارهایی مؤثر و مفید هستند.

صدها گونه اتصال‌دهندهٔ الکتریکی برای برنامه‌های توان، سیگنال و کنترل ساخته‌شده‌اند. اتصال دهنده‌ها می‌توانند به دو سر سیم مسی یا کابل متصل شوند یا سیم یا کابل را به پایانه‌های الکتریکی دستگاه متصل می‌کنند.

در رایانه‌ها، یک اتصال‌دهندهٔ الکتریکی هم می‌تواند به عنوان یک رابط فیزیکی شناخته شود.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Robert S. Mroczkowski, Electrical Connector Handbook Theory and Applications, McGraw Hill, 1998 شابک ‎۰−۰۷−۰۴۱۴۰۱−۷ , chapter 1

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اتصال الکتریکی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.