اتهام نادانی
مغالطهٔ اتهام نادانی یا مغالطه «هر بچهٔ مدرسهای میداند» از مغالطههای «ادعای بدون استدلال» است و زمانی رخ میدهد که فرد به جای اثبات و استدلال، مسئله را بدیهی و واضح در نظر بگیرد و با ایجاد شرم و احساس ترس که هرکس قبول ندارد نادان است، راه مخالفت را برای مخاطب میبندد.[1]
مثال
- هر بچه مدرسهای میداند که عادت کردن انسان به هر چیزی مانع رشد و تکامل اوست.
- این یک حساب دو دو تا چهارتا است و هر کودکی آن را درک میکند که وقتی جامعه با تورم شدید رو به رو است دولت باید آزادی بیشتری به مردم و مطبوعات بدهد و نسبت به آنها سخت نگیرد.
- این حقایق را به عنوان امر بدیهی تلقی میکنیم و نیازی به اثبات آنها نمیبینیم.
- هر کس با این نکته مخالفت کند، احمق است.
جستارهای وابسته
منابع
- خندان، سید علی اصغر (۱۳۹۶). مغالطات. پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی. صص. ۱۲۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۰۹-۱۳۷۹-۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.