احمد خضرویه
احمد خضرویه، ابوحامد احمدبن خضرویهٔ بلخی، از مشایخ متصوفهٔ خراسان.
درباره
احمد خضرویه از بزرگان تصوف در قرن سوم هجری، وی در (۲۴۰ ه.ق) در زمان متوکّل در سنّ نود و پنج سالگی در زادگاه خود بلخ وفات یافته‌است.[1]
تمام منابع قدیم و جدید به اتفّاق نام او را احمد و کنیه اش را ابوحامد ضبط کرده‌اند. او معاصر بایزید بسطامی و یحیی بن معاذ رازی بود و با هردوصحبت داشته و شوی فاطمه دختر امیر بلخ بوده‌است.
در حکایت، حلوا خریدن احمد خضرویه جهت غریمان مبنی بر تأثیر دل شکسته و اجابت دعا، در مثنوی معنوی سخن به میان آمده‌است.[2] در تذکرة الأولیاء نظیر این داستان درباره احمد خضرویه آمده‌است.[3] قصّه جهاد رفتن شیخ احمد خضرویه نیز مذکور است.[4]
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به احمد خضرویه در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- رحیمی، ناصر، احمد خضرویه، عارفی از بلخ، مجله ادب فارسی، دوره 2، شماره 1، بهار - تابستان 1391، صفحه 1
- مولوی، مولانا جلال الدین محمد بلخی، مثنوی معنوی، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی - تهران، چاپ: اول، ۱۳۷۳. ص ۱۷۶
- عطار نیشابوری، شیخ ابی حامد محمد ابن ابی بکر ابراهیم فریدالدین، تذکرة الاولیا، از روی نسخهٔ رنولد الن نیکلسون، به کوشش ا. توکلی، مقدمه قدمعلی سرامی– تهران: بهزاد ۱۳۷۹ صفحه ۳۴۹–۳۵۰
- نعیم، محمد، شرح مثنوی، کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی - تهران، چاپ: اول، ۱۳۸۷. ص ۱۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.