اصلاح رفتار

اصلاح رفتار به انگلیسی (Behavior modification) به روش‌های اصلاح رفتار اطلاق می‌شود که در طول دهه 70 و اوایل دهه 80 میلادی مورد استفاده قرار می‌گرفت. بر اساس روش‌شناسی رفتاری، رفتار بیرونی و عمومی فرد بوسیله اعمال پی آمدهای از پیش مشخص اصلاح می‌شد؛ از جمله استفاده از مشوق‌های مثبت و منفی برای تقویت رفتار مطلوب، یا به کار گیری مجازات مثبت و منفی یا/و خاموشی (Extinction) برای تضعیف رفتار مشکل ساز.

تعریف

اصلاح رفتار یک مداخله روان‌درمانی است که در درجه اول برای از بین بردن یا کاهش رفتار ناسازگارانه در کودکان یا بزرگسالان استفاده می شود. در حالی که برخی از روشهای درمانی بر تغییر فرایندهای فکری تأثیر می گذارد که می تواند بر رفتار تأثیر بگذارد ، به عنوان مثال ، رفتار درمانی شناختی.

اصلاح رفتار بر تغییر رفتارهای خاص با اندکی توجه به افکار یا احساسات فرد تمرکز دارد. پیشرفت و نتیجه مداخله ، قابل اندازه گیری و ارزیابی است. تجزیه و تحلیل عملکردی از پیشینه ها و پیامدهای رفتار (های) مسئله باید مشخص شود. این منجر به ایجاد رفتارهای هدف خاص می شود که کانون تغییر خواهند شد. سپس ، متغیرهای خاصی را می توان از طریق تقویت کننده ها و مجازات ها دستکاری کرد تا رفتار (های) مسئله را تغییر دهند. هدف از بین بردن یا کاهش آن است.

اصلاح رفتار یک روش درمانی است که براساس اصول تغییر عمل انجام می شود و از طریق تقویت مثبت یا منفی جایگزین رفتارهای نامطلوب با رفتارهای مطلوب می شود.

هدف

اصلاح رفتار برای درمان انواع مشکلات در بزرگسالان و کودکان استفاده می شود. اصلاح رفتار با موفقیت در درمان اختلال وسواس-اجباری (OCD) ، اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) ، فوبیا ، شب ادراری (خیس کردن تختخواب) ، اختلال اضطراب عمومی و اختلال اضطراب جدایی از دیگر موارد مورد استفاده قرار گرفته است.

اصلاح رفتار مبتنی بر اصول شرط بندی عمل است که توسط رفتارگر آمریکایی B. F. Skinner (1904-1990) ایجاد شده است. اسكینر مفهوم شرط بندی عملكرد را تدوین كرد كه از طریق آن می‌توان با تقویت یا عدم وجود آن، رفتار ایجاد كرد. اسكینر مفهوم خود را برای طیف وسیعی از رفتارهای انسانی و حیوانات قابل اجرا دانست و شرط عملكرد را در كتاب خود در سال 1938 با عنوان "رفتارهای موجودات" معرفی كرد.

یکی از روش‌های اصلاح رفتار که به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد تقویت مثبت است که رفتارهای خاصی را از طریق سیستم پاداش تشویق می‌کند. در رفتار درمانی، معمول است که درمانگر با ایجاد شرایط سیستم پاداش، رفتار فرد را تغییر میدهد.

روش دیگر اصلاح رفتار تقویت منفی است. تقویت منفی روشی برای آموزش است که از یک تقویت کننده منفی استفاده می کند. تقویت کننده منفی یک رویداد یا رفتاری است که خصوصیات تقویت کننده آن با حذف آن همراه است. به عنوان مثال ، خاتمه یک شوک الکتریکی موجود پس از فشار دادن یک میله ، یک تقویت کننده منفی است.

علاوه بر پاداش دادن به رفتار مطلوب ، اصلاح رفتار همچنین می تواند از طریق مجازات ، رفتار ناخواسته را دلسرد کند. مجازات استفاده از یک محرک ناپسند یا ناخوشایند در واکنش به یک رفتار خاص است.

برای کودکان، این می تواند از بین بردن امتیازات تلویزیونی هنگام عدم اطاعت والدین یا معلم خود باشد. حذف رفتار به طور کلی خاموشی خوانده می شود. در خاموشی یا خودداری از پاسخ ،انتظار می رود ، انگیزه رفتار ناخواسته از بین برود. تکنیک گسترده والدین مبتنی بر خاموشی( زمان بندی) است که در آن کودک هنگام بد رفتاری از گروه جدا می شود. این روش پاداش مورد انتظار توسط والدین از بین می‌رود.

اسکینر خاطرنشان کرد: تقویت کننده عواقبی است که باعث می شود احتمال بروز عود مجدداً افزایش یابد ، در حالی که مجازات نتیجه ای است که باعث کاهش احتمال می شود. مثبت و منفی از نظر ریاضی استفاده می شوند. مثبت نشان می دهد که چیزی اضافه شده است ، و منفی نشان می دهد که چیزی کم می شود یا از بین می رود. بنابراین ، تقویت مثبت هنگامی اتفاق می افتد که یک رفتار با پاداش ها تشویق می شود. اگر کودک از آب نبات لذت برد و تمیز کردن اتاق رفتار مطلوب است ، آب نبات یک تقویت کننده مثبت (پاداش) است زیرا این چیزی است که هنگام بروز رفتار به آن داده یا اضافه می شود. این باعث می شود که رفتار دوباره عود کند. تقویت منفی از بین بردن محرک به عنوان نتیجه رفتار است اما نتیجه مثبت را برای فرد به همراه می آورد. به عنوان مثال ، جریمه کاهش می یابد و شخص دیگر مجبور نیست به زندان برود. حذف محرک منفی (جریمه) منجر به نتیجه مثبتی برای فرد می شود ، بدون اینکه در زندان باشد.

در مقابل ، مجازات مثبت اضافه شدن پیامد نامطلوب است. به عنوان مثال ، كودك وقتی از خیابان عبور می كند بدون آنكه دست مادرش را بگیرد ، می چرخد. سپس او دیگر تنها از خیابان عبور نمی کند. لکه دار کردن مجازات مثبتی است زیرا عواقب دیگری به اوضاع اضافه می شود که احتمال اینکه کودک تنها در خیابان عبور کند ، کاهش می یابد. تنبیه منفی باعث کاهش پیامدهای مطلوب برای کاهش رفتار ناخواسته می شود. به عنوان مثال ، اگر امیلی کار خود را به موقع به پایان نرساند ، تلفن همراه او را از بین می برد. او این کار را در اولویت قرار دارد که کارهای خانه خود را بلافاصله بعد از مدرسه به پایان برساند قبل از اینکه هر کار دیگری انجام دهد. از بین بردن تلفن همراه "منفی" است زیرا چیزی را از بین می برد و این احتمال را ندارد که دفعه دیگر او تکالیف خود را تمام نکند.

تقویت و مجازات هر دو به عنوان بخشی از یک برنامه رفتاری مستقل و همچنین با هم کار می کنند. تقویت مثبت بسیار بهتر و سریعتر از مجازات عمل می کند. در روانپزشکی کودک ، والدین اغلب با عصبانیت و ناامیدی از فرزند خود به مطب می آیند زیرا "هیچ کاری مؤثر نیست". آنها هنگامی که رفتار بد با استفاده از حذف اسباب بازی ها یا امتیازات دور یا قرار دادن کودک به موقع انجام شده است ، انواع مجازات ها را محکوم کرده اند. غالباً انواع مثبت تقویت نمی شوند. یکی از مزایای فوری برنامه های اصلاح رفتار تغییر فاصله از مجازات صرفاً رفتار ناخواسته و همچنین پاداش دادن به رفتار خوب است.

چندین برنامه تقویت وجود دارد که می تواند بر رفتار تأثیر بگذارد. هنگامی که یک طرح رفتار در ابتدا تنظیم شده است ، از دو مدل برای ایجاد و تقویت رفتار استفاده می شود. پس از برقراری رفتار ، تقویت مداوم می تواند به تقویت متناوب تبدیل شود که به نازک شدن گفته می شود. چهار نوع تقویت متناوب وجود دارد. که شامل:

-       فاصله ثابت که در آن شخص پس از گذشت زمان ثابت پس از پاسخ ، تقویت می شود.

-       فاصله متغیر در جایی که فرد پس از گذشت زمان های متفاوت پس از پاسخ ها تقویت می شود.

-       نسبت ثابت که در آن شخص بعد از تعداد مشخصی از پاسخ ها ، تقویت می شود

-       نسبت متغیر که در آن فرد پس از تعداد متغیر پاسخ ها تقویت می شود.

تقویت نسبت متغیر مؤثرترین برنامه برای تقویت یک رفتار است.

  مثال ها

-       فاصله ثابت: پاداش دادن به یک فرد در پایان هر روز

-       فاصله متغیر: پاداش دادن به یک شخص گاه در پایان روز ، گاهی در پایان هفته و گاه هر چند روز

-       نسبت ثابت: پاداش دادن به فرد بعد از انجام رفتار مطلوب چهار بار

-       نسبت متغیر: پاداش دادن به شخص بعد از انجام رفتار مطلوب بعد از سه بار ، بعد از شش بار ، بعد از دو بار. قمار یک مثال در دنیای واقعی از یک نسبت متغیر تقویت است.

تجهیزات

نمودار اصلاح رفتار معمولاً هنگام اجرای برنامه اصلاح رفتار استفاده می شود. نمودارهای رفتاری به وظایف خاص ، عینی و قابل اندازه گیری احتیاج دارند که به روشی که قبلاً مورد توافق قرار گرفته اند ، پاداش می گیرند ، خواه از امتیازها ، برچسب ها یا علائم یادداشت.

مثال:

3 امتیاز در روز برابر 30 دقیقه تماشای تلویزیون است

6 امتیاز در روز برابر 1 ساعت تلویزیون است

20 امتیاز در هفته برابر است با انتخاب یک اسباب بازی به ارزش 5 تا 10 دلار در فروشگاه

25 امتیاز در هفته برابر است با اسباب بازی به علاوه 2 ساعت رفتن به شهر بازی

(نمودار رفتار بالا با پاداش های بعدی برای 5 تا 10 سال مناسب خواهد بود)"اقتصاد ژتونی" یک برنامه اصلاح رفتار است. نشانه (برچسب ، تراشه  ، جدول) هر چیزی است که می توان با نمایش رفتار مطلوب که پس از آن برای تقویت کننده ها قابل مبادله باشد ، را شامل میشود.تقویت کننده ها یا پاداش ها بخش اصلی یک برنامه رفتار هستند اما برای هر کودک منحصر به فرد هستند. تقویت این برنامه برای کودک مؤثر است. اما اگر کودک هر بار که این کار را انجام می دهد تقویت شود انگیزه خود را از دست میدهد بنابراین تقویت باید به گونه ای باشد که کودک برای آن ارزش قائل شود.

تقویت کننده ها و مجازات ها باید در زمان رفتار اتفاق بیفتند تا احتمال موفقیت یک برنامه اصلاح رفتار را افزایش دهد. هرچه رفتار فوری تر باشد بهتر است. به عنوان مثال ، تمجید از کودک برای استفاده از توالت هنگام استفاده از آن در مقابل اواخر آن روز تاثیر بیشتری دارد این تقویت باید مناسب باشد ، به عنوان مثال ، هر بار که می گوید "لطفا" یک استیکر به کودک بدهید یا برای داشتن یک نگرش خوب به کودک یک نمایشگر اضافی بدهید. و سرانجام ، تقویت کننده باید در جایی سازگار باشد که رفتار توسط همه متولیان امر پاداش داده شود ، همانطور که قبلاً توافق شده بود.

پرسنل

یک برنامه اصلاح رفتار می تواند با یک فرد یا تیمی از افراد آغاز و اجرا شود. یک والدین ، معلم یا ارائه دهنده مراقبت از کودک می توانند یک برنامه را شروع کنند. غالباً ، طرح رفتار می تواند در چندین تنظیمات ، مانند مدرسه و خانه اجرا شود (پاداش تغییر کار در خانه به معلم ، و پاداش برای تمیز کردن اتاق شما توسط والدین). هرچه تنظیمات برنامه رفتار گسترده تر باشد ، بهتر است.

آماده سازی

برای تعریف رفتار مسئله زمان لازم است. سپس رفتار مورد نظر با پاداش های مناسب باید تصمیم گیری شود. اگر مجازات در نظر گرفته شود ، مجازات های خاص باید با رفتار ناهنجار خاص پیش بروند.

تکنیک

اصلی ترین برنامه های اصلاح رفتار ، سازگاری است.

عوارض

انتظار می رود در ابتدا مقاومت ، چه از کودک و چه از والدین و یا معلمان وجود داشه باشد کودکان اغلب مخالف تلاش هر چیز جدیدی هستند زیرا از مجازات خسته شده اند و به خاطر رفتار ناهنجار خود مورد توبیخ قرار گرفته اند. آنها هیچ امتیاز دیگری را نمی خواهند و کالاهایی را که گرفته یا از بین برده شده است از بین ببرند. آنها ممکن است اعتماد به نفس پایینی داشته باشند و یا عدم اعتماد به نفس لازم برای اجرای برنامه رفتار مناسب را دارند. اینجاست که شکل دادن اهمیت دارد. اگر آنها به دستیابی به رفتار مورد نظر نزدیک شوند ، می توانند به خاطر تلاش خود پاداش بگیرند تا روزی به طور کامل به هدف برسند. والدین  مقتدر نیز گاهی مقاومت می کنند زیرا از کودک عصبانی یا ناامید هستند و نمی خواهند به خاطر رفتار مثبت به آنها پاداش دهند. آنها همچنین ممکن است نگران باشند که برنامه کامل عمل نکند و این ممکن است روشی جدید تفکر باشد که چالش برانگیز است و برای اجرای مداوم به کار نیاز دارد.

اهمیت بالینی

رفتار درمانی به اهدافی می رسد که داروها به تنهایی قادر به تحقق آن نیستند. این اثرات طولانی مدت بر فرد حتی بعد از آنکه برنامه رفتاری دیگر وجود ندارد ادامه خواهد داشت زیرا رفتار جدید قبلاً برقرار شده است. رفتار می تواند طرز تفکر و احساس شخصی را در مورد خود تغییر دهد که در روانپزشکی یک هدف نهایی است.

ارتقاء عملکرد تیم سلامت

یک برنامه اصلاح رفتار می تواند با یک فرد یا تیمی از افراد که شامل پرستار بهداشت روان ، ارائه دهنده مراقبت های اولیه ، والدین ، معلم یا ارائه دهنده مراقبت از کودک می شود ، آغاز و اجرا شود. غالباً ، طرح رفتار می تواند در چندین تنظیمات ، مانند مدرسه و خانه اجرا شود (پاداش تغییر کار در خانه به معلم ، و پاداش برای تمیز کردن اتاق شما توسط والدین). هرچه تنظیمات برنامه رفتار گسترده تر باشد ، بهتر است.

موارد منع درمان

اگر نتواند به طور مناسب عملی شود ، یک برنامه رفتاری ایجاد نمی شود. معمولاً قبل از رسیدن به رفتار مطلوب و شکل دادن که یک رفتار, تقویت کننده داده میشود و هدف نمی تواند انتظار شکل گیری فوری  رفتار باشد. اشتباهات و اشکالاتی که در تغییر رفتار انتظار میرود معمول است ، بنابراین ثبات و صبر از طرف مراقبین و پزشک مهم است. اگر یک برنامه رفتاری فقط تا حدی اجرایی شود ، این می تواند منجر به بدتر شدن رفتار شود.

نتایج

نتایج عادی این است که رفتارهای نامطلوب با رفتارهای مطلوب تر جایگزین می شوند.

جستارهای وابسته

• القائات
• دستکاری روانشناختی
• شستشوی مغزی
• فرهنگپذیری

منابع

http://en.wikipedia.org/wiki/Behavior_modification

1-   Martin, Garry. Behavior Modification: What It Is and How to Do It. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall, 1988.

2-   Association for the Advancement of Behavior Therapy. 15 W. 36th St. New York, NY, 10018. [phone]

3-    Fantini ML, Durif F, Marques A. Impulse Control Disorders in REM Sleep Behavior Disorder. Curr Treat Options Neurol. 2019 Apr 08;21(5):23. [PubMed]

4-    Leggieri M, Thaut MH, Fornazzari L, Schweizer TA, Barfett J, Munoz DG, Fischer CE. Music Intervention Approaches for Alzheimer's Disease: A Review of the Literature. Front Neurosci. 2019;13:132. [PMC free article] [PubMed]

5-    Sivasathiaseelan H, Marshall CR, Agustus JL, Benhamou E, Bond RL, van Leeuwen JEP, Hardy CJD, Rohrer JD, Warren JD. Frontotemporal Dementia: A Clinical Review. Semin Neurol. 2019 Apr;39(2):251-263. [PubMed]

6-    Law E, Fisher E, Eccleston C, Palermo TM. Psychological interventions for parents of children and adolescents with chronic illness. Cochrane Database Syst Rev. 2019 Mar 18;3:CD009660. [PMC free article] [PubMed]

7-    Daffner MS, DuPaul GJ, Kern L, Cole CL, Cleminshaw CL. Enhancing Social Skills of Young Children With ADHD: Effects of a Sibling-Mediated Intervention. Behav Modif. 2019 Apr 11;:145445519843473. [PubMed]

8-    Hetkamp M, Bender J, Rheindorf N, Kowalski A, Lindner M, Knispel S, Beckmann M, Tagay S, Teufel M. A Systematic Review of the Effect of Neurofeedback in Cancer Patients. Integr Cancer Ther. 2019 Jan-Dec;18:1534735419832361. [PMC free article] [PubMed]

9-    Eldevik S, Aarlie H, Titlestad KB, Kazemi E, Elsky G. Effects of Functional Discrimination Training on Initial Receptive Language in Individuals With Autism Spectrum Disorder. Behav Modif. 2019 Apr 09;:145445519841052. [PubMed]

10-                      Rosner R, Rimane E, Frick U, Gutermann J, Hagl M, Renneberg B, Schreiber F, Vogel A, Steil R. Effect of Developmentally Adapted Cognitive Processing Therapy for Youth With Symptoms of Posttraumatic Stress Disorder After Childhood Sexual and Physical Abuse: A Randomized Clinical Trial. JAMA Psychiatry. 2019 Apr 10; [PMC free article] [PubMed]

11-                      Robbins TW, Vaghi MM, Banca P. Obsessive-Compulsive Disorder: Puzzles and Prospects. Neuron. 2019 Apr 03;102(1):27-47. [PubMed]

12-                      Yoo R, Yeom J, Kim GH, Park HK, Kang Y, Hwang J, Choi SH, Na HR, Cho SJ, Yu KH, Kim DH, Lee JH, Jeong JH. A Multicenter, Randomized Clinical Trial to Assess the Efficacy of a Therapeutic Intervention Program for Caregivers of People with Dementia. J Clin Neurol. 2019 Apr;15(2):235-242. [PMC free article] [PubMed]

13-                      Watanabe N, Horikoshi M, Shinmei I, Oe Y, Narisawa T, Kumachi M, Matsuoka Y, Hamazaki K, Furukawa TA. Brief mindfulness-based stress management program for a better mental state in working populations - Happy Nurse Project: A randomized controlled trial^✰✰. J Affect Disord. 2019 May 15;251:186-194. [PubMed

پیوند به بیرون

ویکیپدیا انگلیسی http://en.wikipedia.org/wiki/Behavior_modification