المجدی
المجدی فی انساب الطالبیین اثری از ابن صوفی کتابی در موضوع نسبشناسی است. او این کتاب را به درخواست ابوطالب محمد، فرزند مجدالدوله نقیبالنقبای طالبیان در خلافت فاطمیان، نوشت و آن را به نام مجدالدوله، «المجدی» نامید. نخستین کسی که از این کتاب نام برده، ابن طباطبا از معاصران ابن صوفی است. کتاب دربردارنده نسب پیامبر و امامان شیعه تا محمد جواد و فرزندان و نوادگان آنان است. این اثر از مهمترین آثار کهن و معتبر در علم انساب است.[1]
پانویس
- علوی مقدم، «ابن صوفی، نجم الدین»، دائرةالمعارف اسلامی، ۴: ۱۲۳–۱۲۴.
منابع
- علوی مقدم، مهیار (۱۳۷۰). «ابن صوفی، نجم الدین». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. چهارم. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۶۴-۷۰۲۵-۳۹-۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.