امیرام نیر
شغل
او مدیر تبلیغاتی شیمون پرز در سال ۱۹۷۷ و همچنین سخنگو حزب پرز نیز بودهاست. او پس از آن یک خبرنگار برای تلویزیون اسرائیل شد،[3] در سال ۱۹۸۲ به عنوان خبرنگار نظامی شبکه یک اسرائیل به فعالیت خود ادامه داد.[2] درجه نظامی او به سرهنگ در ذخایر نیروهای دفاعی اسرائیل ارتقاء یافت.[3]
در نوامبر ۱۹۸۴ نیر به پست جدیدی با عنوان مبارزه با تروریسم منصوب و مشاور شیمون پرز نخست وزیر شد، او همچنین در زمان نخست وزیری اسحاق شامیر در این سمت باقی ماند.[3] در سمت مشاور ضد تروریسم نیر نقش کلیدی در ماجرای ربودن سال ۱۹۸۵ آشیل لارو ایفا کرد.[3]
او در ماجرای مکفارلین نیز نقش ایفا کردهاست،[4][5][6][7] اما زمانی که این موضوع در اواخر ۱۹۸۶ علنی شد او توسط دولت اسرائیل از گفتگو با مقامات آمریکایی منع شد.[3] وی در مارس سال ۱۹۸۷ از مقام خود در دولت اسرائیل استعفاء داد،[3] پس از انتقاد عمومی از او (تماس با اولیور نورث آمریکایی) او احساس کرد که اقتدار خود را از دست داده است. در اواسط ۱۹۸۸ نیر در گفتگو خود با باب وودوارد از واشینگتن پست، گفت که در اندیشهٔ این بود چگونه به بهترین Irangate را بفروشد.[3]
پس از ترک امور دولتی نیر دفتری در شهر لندن برای امور امنیتی اسرائیل راهاندازی کرد، و قراردادهای فروش اسلحه و نفت با مکزیک اجرا نمود. ظاهراً در ۳۰ نوامبر هواپیما سسنا او مشکل فنی پیدا کرده و سقوط کرد، ظاهراً او به قتل رسیده بود (مبنی بر گزارشهایی از مکزیکو سیتی).[8] در ۱۹۶۶، چیپ تاتوم (که ظاهراً در ماجرای مکفارلین دخیل بودهاست)، در رادیو اعلام کرد که نیر توسط هلی کوپتر مورد اصابت گلوله قرار گرفتهاست); ادعا او در ۱۹۹۷ گسترش یافت.[9] پس از مرگ نیر، سرقتهایی از منزل او صورت گرفت که هیچگاه سرقت کنندگان دستگیر نشدند، اسناد مربوط به ماجرای مکفارلین به سرقت رفت. یکی از اهداف سرقت بیوه نیر بودهاست.[10]