اوباسوته

اوباسوته (姥捨て? به‌طور تحت‌اللفظی یعنی « رهاسازی یک پیرزن») به عملی گفته می‌شود که در گذشته‌های دور در ژاپن انجام می‌شده است و در آن بیمار یا سالمند توسط بستگانش به کوه یا جاهای دوردست دیگر برده می‌شدند تا در اثر گرمازدگی، گرسنگی یا هیپوترمی و یا به‌عنوان شکلی از اتانازی بمیرند. گفته می‌شود که اوباسوته در زمان خشکسالی و قحطی رایج بوده است و گاهی اوقات توسط مقامات فئودال اجباری می‌شده است. بر طبق دانشنامهٔ مصور ژاپن کودانشا، اوباسوته «موضوعی مرتبط با افسانه، است و به نظر نمی‌رسد که رسم رایجی بوده باشد».[1] با توجه به فرهنگ عامهٔ ژاپن جنگل آئوکیگاهارا در کوهپایهٔ کوه فوجی زمانی یکی از این مکان‌ها بوده است و شهرت آن به عنوان مکانی برای خودکشی از اینجا سرچشمه گرفته است. [2]

Ubasute no tsuki (ماه اوباسوته) توسط یوشی‌توشی

در فرهنگ عامه

اوباسوته در فرهنگ عامهٔ ژاپن اثرات زیادی از خود به جا گذاشته است که پایه و اساس بسیاری از افسانه‌ها و اشعار و کوان‌ها شده است. در یک تمثیل بودایی، پسری مادر خود را بر پشت خود به کوهی می‌برد و مادر او در طول سفر برگ و شاخه‌های درختان را می‌کَند و بر زمین می‌ریزد تا پسرش بتواند راه برگشت به خانه را بیابد.

شعری بر مبنای این داستان:

در اعماق
کوهستان
کیست به‌جز مادر پیر
که شاخه‌ای پس از شاخهٔ دیگر را چنگ می‌زند
نه برای خود
که به خاطر پسرش

منابع
  1. Japan, An Illustrated Encyclopedia, Kodansha Ltd., Tokyo, 1993, on p. 1121
  2. "Suicide in Japan: Deep in the woods: Fewer Japanese are killing themselves". The Economist. January 30, 2016. p. 45.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.