اکرم زعیتر
اکرم زعیتر (۱۹۰۹ – ۱۱ آوریل ۱۹۹۰) سیاستمدار ملی‌گرا، روزنامه‌نگار نوگرا، تاریخ‌نگار سیاسی و ادیب عربی فلسطینی بود.[1]
| اکرم زعیتر | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۹۰۹م / ۱۳۲۷ق نابلس |
| درگذشت | ۱۱ آوریل ۱۹۹۰م / ۲۲ ذی‌القعده ۱۴۱۶ق امان |
| ملیت | فلسطینی |
| پیشه | تاریخ‌نگار و ادیب، سیاستمدار |
زندگی و پیشه‌وری
در نابلس زاده شد و همان‌جا درس خواند. از دانشسرای حقوق در قدس دانش‌آموخته شد و در دبیرستان‌های فلسطین به آموزگاری پرداخت. به هنگام انقلاب ۱۹۲۹ به امور میهنی پرداخت، سردبیر روزنامهٔ مرآة الشرق چاپ قدس شد، اما کمی بعد دستگیر و به نابلس، زادگاهش تبعید گشت.[1]
پس از تبعید، به قدس بازگشت و در روزنامهٔ الحیاة به نویسندگی پرداخت، مقالات تأثیرگذاری می‌نوشت. دوباره دستگیر و روزنامه‌اش بسته شد. به تدریس بازگشت و در دانشکده النجاح در نابلس استاد شد. در تأسیس حزب استقلال مشارکت داشت. در عراق نیز به تدریس پرداخت. زعیتر بارها دستگیر و زندانی شد، در سال ۱۹۴۸، پس از پایان قیمومیت بریتانیا بر فلسطین، وزیر معارف انتخاب شد.[1]
او همچنین سمت‌های سفیر اردن در سوریه و ایران و افغانستان بود. وزیر خارجه در سال ۱۹۶۶، وزیر کشور در سال ۱۹۶۷، سفیر اردن در لبنان، رئیس کمیسیون پادشاهی اردن در امور قدس، عضو مجلس اعیان و عضو فرهنگستان زبان عربی اردن بود.[1]
بخشی یا همهٔ کتابخانهٔ شخصی او از سوی ورثه‌اش به کتابخانهٔ دانشگاه اردن اهدا شد. [1]
آثار
- مسئلهٔ فلسطین
- اسناد جنبش‌های فلسطینی
- خاطرات
- از برای اُمّتم
- بدویِ کوهستان و برادری چهل‌ساله
منابع
- احمد العلاونه (۲۰۱۱). العلماء العرب المعاصرون ومآل مکتباتهم. بیروت: دارالبشائر الإسلامیة. صص. ۳۸–۳۹. دریافت‌شده در ۲۵ نوامبر ۲. تاریخ وارد شده در
|بازیابی=را بررسی کنید (کمک)