ایزوتوپهای بریلیم
عنصر بریلیم در مجموع دارای ۱۲ ایزوتوپ شناخته شده است که از این میان تنها ایزوتوپ (9
Be) پایدار است.
نماد | Z(p) | N(n) | جرم ایزوتوپ (u) |
نیمه عمر | decay mode(s)[1][n 1] |
daughter isotope(s)[n 2] |
اسپسن هستهای | representative isotopic composition (کسر مولی) |
range of natural variation (کسر مولی) |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5 Be |
۴ | ۱ | ۵٫۰۴۰۷9(429)# | p | 4 Li |
(۱/۲+)# | |||
6 Be |
۴ | ۲ | ۶٫۰۱۹۷۲6(6) | ۵.0(3)×10−21 s [0.092(6) MeV] |
2p | 4 He |
۰+ | ||
7 Be[n 3] |
۴ | ۳ | ۷٫۰۱۶۹۲۹۸3(11) | 53.22(6) d | EC | 7 Li |
۳/۲- | Trace[n 4] | |
8 Be[n 5] |
۴ | ۴ | ۸٫۰۰۵۳۰۵۱0(4) | ۶.7(17)×10−17 s [6.8(17) eV] |
α | 4 He |
۰+ | ||
9 Be |
۴ | ۵ | ۹٫۰۱۲۱۸۲2(4) | پایدار | ۳/۲- | ۱٫۰۰۰۰ | |||
10 Be |
۴ | ۶ | ۱۰٫۰۱۳۵۳۳8(4) | ۱٫۳۹×106 years | β− | 10 B |
۰+ | Trace[n 4] | |
11 Be[n 6] |
۴ | ۷ | ۱۱٫۰۲۱۶۵8(7) | 13.81(8) s | β− (97.1%) | 11 B |
۱/۲+ | ||
β−, α (۲٫۹٪) | 7 Li | ||||||||
12 Be |
۴ | ۸ | ۱۲٫۰۲۶۹۲1(16) | 21.49(3) ms | β− (99.48%) | 12 B |
۰+ | ||
β−, n (0.52%) | 11 B | ||||||||
13 Be |
۴ | ۹ | ۱۳٫۰۳۵۶9(8) | 2.7x10−21 s | n | 12 Be |
۱/۲+ | ||
14 Be[n 7] |
۴ | ۱۰ | ۱۴٫۰۴۲۸9(14) | 4.84(10) ms | β−, n (81.0%) | 13 B |
۰+ | ||
β− (14.0%) | 14 B | ||||||||
β−, 2n (5.0%) | 12 B | ||||||||
15 Be |
۴ | ۱۱ | ۱۵٫۰۵۳۴6(54)# | <200 ns | |||||
16 Be |
۴ | ۱۲ | ۱۶٫۰۶۱۹2(54)# | <200 ns | 2n | 14 Be |
۰+ | ||
17 Be |
۴ | ۱۳ |
- Abbreviations:
EC: گیراندازی الکترون - Bold for stable isotopes
- Produced in هستهزایی مهبانگ, but not primordial, as it all quickly decayed to 7Li
- cosmogenic nuclide
- Intermediate product of triple alpha process in stellar nucleosynthesis as part of the path producing 12C
- Has 1 halo neutron
- Has 4 halo neutrons
منابع
- Isotope masses from:
- G. Audi, A. H. Wapstra, C. Thibault, J. Blachot and O. Bersillon (2003). "The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties" (PDF). Nuclear Physics A. 729: 3–128. Bibcode:2003NuPhA.729....3A. doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001.
- Isotopic compositions and standard atomic masses from:
- J. R. de Laeter, J. K. Böhlke, P. De Bièvre, H. Hidaka, H. S. Peiser, K. J. R. Rosman and P. D. P. Taylor (2003). "Atomic weights of the elements. Review 2000 (IUPAC Technical Report)". Pure and Applied Chemistry. 75 (6): 683–800. doi:10.1351/pac200375060683.
- M. E. Wieser (2006). "Atomic weights of the elements 2005 (IUPAC Technical Report)". Pure and Applied Chemistry. 78 (11): 2051–2066. doi:10.1351/pac200678112051. Lay summary.
- Half-life, spin, and isomer data selected from the following sources. See editing notes on this article's talk page.
- G. Audi, A. H. Wapstra, C. Thibault, J. Blachot and O. Bersillon (2003). "The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties" (PDF). Nuclear Physics A. 729: 3–128. Bibcode:2003NuPhA.729....3A. doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001.
- National Nuclear Data Center, Brookhaven National Laboratory. Information extracted from the NuDat 2.1 database (retrieved Sept. 2005).
- N. E. Holden (2004). "Table of the Isotopes". In D. R. Lide. CRC Handbook of Chemistry and Physics (85th ed.). CRC Press. Section 11. ISBN 978-0-8493-0485-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.