ایزوتوپ‌های دیسپروزیم

فلز دیسپروزیم دارای ۷ ایزوتوپ پایدار ^۱۵۶Dy, ^۱۵۸Dy, ^۱۶۰Dy, ^۱۶۱Dy, ^۱۶۲Dy, ^۱۶۳Dy و ^۱۶۴Dy است که در این میان ^۱۶۴Dy با فراوانی طبیعی ۲۸٫۱۸٪ فراوان‌ترین ایزوتوپ این عنصر است. تاکنون ۲۹ ایزوتوپ پرتوزا از دیسپروزیم شناسایی شده‌است که پایدارترین آن ^۱۵۴Dy با نیمه عمر ۳٫۰ میلیون سال است.

جدول ایزوتوپ‌ها

نماد	Z(p)	N(n)	جرم ایزوتوپ (u)	نیمه عمر[n 1]	حالت واپاشی[1][n 2]	ایزوتوپ دختر[n 3]	اسپین	representative isotopic composition (کسر مولی)	range of natural variation (کسر مولی)
	excitation energy
^138Dy	66	72	۱۳۷٫۹۶۲۴9(64)#	200# ms			۰+
^139Dy	66	73	۱۳۸٫۹۵۹۵4(54)#	600(200) ms			۷/۲+#
^140Dy	66	74	۱۳۹٫۹۵۴۰1(54)#	700# ms	β^+	^140Tb	۰+
^140mDy	2166.1(5) keV			۷.0(5) µs			(۸-)
^141Dy	66	75	۱۴۰٫۹۵۱۳5(32)#	0.9(2) s	β^+	^141Tb	(۹/۲-)
					β^+, p (به ندرت)	^140Gd
^142Dy	66	76	۱۴۱٫۹۴۶۳7(39)#	2.3(3) s	β^+ (99.94%)	^142Tb	۰+
					β^+, p (.06%)	^141Gd
^143Dy	66	77	۱۴۲٫۹۴۳۸3(21)#	5.6(10) s	β^+	^143Tb	(۱/۲+)
					β^+, p (به ندرت)	^142Gd
^143mDy	310.7(6) keV			3.0(3) s			(۱۱/۲-)
^144Dy	66	78	۱۴۳٫۹۳۹۲5(3)	9.1(4) s	β^+	^144Tb	۰+
					β^+, p (به ندرت)	^143Gd
^145Dy	66	79	۱۴۴٫۹۳۷۴3(5)	9.5(10) s	β^+	^145Tb	(۱/۲+)
					β^+, p (به ندرت)	^144Gd
^145mDy	118.2(2) keV			14.1(7) s	β^+	^145Tb	(۱۱/۲-)
^146Dy	66	80	۱۴۵٫۹۳۲۸۴5(29)	33.2(7) s	β^+	^146Tb	۰+
^146mDy	2935.7(6) keV			150(20) ms	IT	^146Dy	(۱۰+)#
^147Dy	66	81	۱۴۶٫۹۳۱۰۹2(21)	40(10) s	β^+ (99.95%)	^147Tb	۱/۲+
					β^+, p (.05%)	^146Tb
^147m1Dy	750.5(4) keV			55(1) s	β^+ (65%)	^147Tb	۱۱/۲-
					IT (35%)	^147Dy
^147m2Dy	3407.2(8) keV			۰٫۴0(1) µs			(۲۷/۲-)
^148Dy	66	82	۱۴۷٫۹۲۷۱۵0(11)	3.3(2) min	β^+	^148Tb	۰+
^149Dy	66	83	۱۴۸٫۹۲۷۳۰5(9)	4.20(14) min	β^+	^149Tb	۷/2(-)
^149mDy	2661.1(4) keV			490(15) ms	IT (99.3%)	^149Dy	(۲۷/۲-)
					β^+ (.7%)	^149Tb
^150Dy	66	84	۱۴۹٫۹۲۵۵۸5(5)	7.17(5) min	β^+ (64%)	^150Tb	۰+
					α (۳۶٪)	^146Gd
^151Dy	66	85	۱۵۰٫۹۲۶۱۸5(4)	17.9(3) min	β^+ (94.4%)	^151Tb	۷/2(-)
					α (۵٫۶٪)	^147Gd
^152Dy	66	86	۱۵۱٫۹۲۴۷۱8(6)	2.38(2) h	EC (99.9%)	^152Tb	۰+
					α (.۱٪)	^148Gd
^153Dy	66	87	۱۵۲٫۹۲۵۷۶5(5)	6.4(1) h	β^+ (99.99%)	^153Tb	۷/2(-)
					α (.۰۰۹۳۹٪)	^149Gd
^154Dy	66	88	۱۵۳٫۹۲۴۴۲4(8)	۳.0(15)×10^6 a	α	^150Gd	۰+
					β^+β^+ (به ندرت)	^154Gd
^155Dy	66	89	۱۵۴٫۹۲۵۷۵4(13)	9.9(2) h	β^+	^155Tb	۳/۲-
^155mDy	234.33(3) keV			6(1) µs			۱۱/۲-
^156Dy	66	90	۱۵۵٫۹۲۴۲۸3(7)	ایزوتوپ پایدار[n 4]			۰+	۵.6(3)×10^−4
^157Dy	66	91	۱۵۶٫۹۲۵۴۶6(7)	8.14(4) h	β^+	^157Tb	۳/۲-
^157m1Dy	161.99(3) keV			۱.3(2) µs			۹/۲+
^157m2Dy	199.38(7) keV			21.6(16) ms	IT	^157Dy	۱۱/۲-
^158Dy	66	92	۱۵۷٫۹۲۴۴۰9(4)	Observationally Stable[n 5]			۰+	۹.5(3)×10^−4
^159Dy	66	93	۱۵۸٫۹۲۵۷۳۹2(29)	144.4(2) d	EC	^159Tb	۳/۲-
^159mDy	352.77(14) keV			۱۲2(3) µs			۱۱/۲-
^160Dy	66	94	۱۵۹٫۹۲۵۱۹۷5(27)	Observationally Stable[n 6]			۰+	۰٫۰۲۳۲9(18)
^161Dy	66	95	۱۶۰٫۹۲۶۹۳۳4(27)	Observationally Stable[n 7]			۵/۲+	۰٫۱۸۸۸9(42)
^162Dy	66	96	۱۶۱٫۹۲۶۷۹۸4(27)	Observationally Stable[n 8]			۰+	۰٫۲۵۴۷5(36)
^163Dy	66	97	۱۶۲٫۹۲۸۷۳۱2(27)	پایدار[n 9][n 10][2]			۵/۲-	۰٫۲۴۸۹6(42)
^164Dy	66	98	۱۶۳٫۹۲۹۱۷۴8(27)	پایدار[n 9]			۰+	۰٫۲۸۲۶0(54)
^165Dy	66	99	۱۶۴٫۹۳۱۷۰۳3(27)	2.334(1) h	β^-	^165Ho	۷/۲+
^165mDy	108.160(3) keV			1.257(6) min	IT (97.76%)	^165Dy	۱/۲-
					β^- (2.24%)	^165Ho
^166Dy	66	100	۱۶۵٫۹۳۲۸۰۶7(28)	81.6(1) h	β^-	^166Ho	۰+
^167Dy	66	101	۱۶۶٫۹۳۵۶6(6)	6.20(8) min	β^-	^167Ho	(۱/۲-)
^168Dy	66	102	۱۶۷٫۹۳۷۱3(15)	8.7(3) min	β^-	^168Ho	۰+
^169Dy	66	103	۱۶۸٫۹۴۰۳1(32)	39(8) s	β^-	^169Ho	(۵/۲-)
^170Dy	66	104	۱۶۹٫۹۴۲۳9(21)#	30# s	β^-	^170Ho	۰+
^171Dy	66	105	۱۷۰٫۹۴۶۲0(32)#	6# s	β^-	^171Ho	۷/۲-#
^172Dy	66	106	۱۷۱٫۹۴۸۷6(43)#	3# s	β^-	^172Ho	۰+
^173Dy	66	107	۱۷۲٫۹۵۳۰0(54)#	2# s	β^-	^173Ho	۹/۲+#

1. Bold for isotopes with half-lives longer than the age of the universe (nearly stable)
2. اختصارها:
   EC: گیراندازی الکترون
   IT: انتقال ایزومری
3. هسته‌های پررنگ پایدار هستند
4. Believed to undergo α decay to ¹⁵²Gd or β⁺β⁺ decay to ¹⁵⁶Gd with a Half-life over 10¹⁸ years
5. Believed to undergo α decay to ¹⁵⁴Gd or β⁺β⁺ decay to ¹⁵⁸Gd
6. Believed to undergo α decay to ¹⁵⁶Gd
7. Believed to undergo α decay to ¹⁵⁷Gd
8. Believed to undergo α decay to ¹⁵⁸Gd
9. Theoretically capable of spontaneous fission
10. Can undergo bound-state β^- decay to ¹⁶³Ho with a half-life of 47 days when fully ionized

منابع

1. http://www.nucleonica.net/unc.aspx
2. M. Jung et al., Phys. Rev. Letts. 69, 2164 (1992) First observation of bound-state beta minus decay.

• Isotope masses from:
  • G. Audi, A. H. Wapstra, C. Thibault, J. Blachot and O. Bersillon (2003). "The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties" (PDF). Nuclear Physics A. 729: 3–128. Bibcode:2003NuPhA.729....3A. doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001.
• Isotopic compositions and standard atomic masses from:
  • J. R. de Laeter, J. K. Böhlke, P. De Bièvre, H. Hidaka, H. S. Peiser, K. J. R. Rosman and P. D. P. Taylor (2003). "Atomic weights of the elements. Review 2000 (IUPAC Technical Report)". Pure and Applied Chemistry. 75 (6): 683–800. doi:10.1351/pac200375060683.
  • M. E. Wieser (2006). "Atomic weights of the elements 2005 (IUPAC Technical Report)". Pure and Applied Chemistry. 78 (11): 2051–2066. doi:10.1351/pac200678112051. Lay summary.
• Half-life, spin, and isomer data selected from the following sources. See editing notes on this article's talk page.
  • G. Audi, A. H. Wapstra, C. Thibault, J. Blachot and O. Bersillon (2003). "The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties" (PDF). Nuclear Physics A. 729: 3–128. Bibcode:2003NuPhA.729....3A. doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001.
  • National Nuclear Data Center. "NuDat 2.1 database". Brookhaven National Laboratory. Retrieved September 2005. Check date values in: |accessdate= (help)
  • N. E. Holden (2004). "Table of the Isotopes". In D. R. Lide. CRC Handbook of Chemistry and Physics (85th ed.). CRC Press. Section 11. ISBN 978-0-8493-0485-9.