بادرفت
بادرُفت[1] گرد و خاک زردرنگی است که به وسیله باد حمل گردیده و در پشت دیواره جویبارها انباشته شده باشد. از این گونه مواد در کناره بیابان‌ها و مناطق خشک آسیای میانه فراوان دیده می‌شود که بیشتر از فلاتهای خشک به آنجا برده شده‌اند و این مواد که از جنس ابلیز نرم هستند، تقریباً زردرنگ بوده و سرشار از مواد آهکی هستند. بادرفت‌ها به دلیل دارا بودن خلل و فرج فراوان، آب باران را به تندی از خود گذرانده و همواره رویهٔ آنها خشک است. بادرفت اگر با گیاخاک بیامیزد، خاک کشاورزی مرغوبی را پدیدمی‌آورد.
منظره‌ای بادرُفتی در نزدیکی هونیوآن، استان شانژی چین.
منابع
- «بادرُفت» [زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «loess»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ بادرُفت)
- جعفری، عباس، فرهنگ بزرگ گیتاشناسی، چاپ دوم، تهران ۱۳۷۲.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بادرفت موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.