بارق (قبیله)
بارق یکی از قبائل عرب اصلیِ عربستان سعودی بود، بارق متعلق به قبیله باستانی ازد[1] است که بسیاری از خاندان‌ها به آن تعلق دارند تا آنجا که به عنوان اصل و نسب مطرح است، اوس و خزرج و بنی‌خزاعه بانو،[2] و دیگران همه به آل-ازد تعلق دارد. قبیلهٔ بارق پس از ویرانیِ سد مأرب برای سومین بار در قرن اول پیش از میلاد مهاجرت کرده بودند.[3]
کایتانی بر آن است که قبیلهٔ بارق پس از ظهور اسلام بر شرک خود باقی ماندند.[4] اما به نوشتهٔ ابن سعد، در «عام الوفود» هیئتی از بارق نزد پیامبر اسلام آمدند و اسلام آوردند، و با محمد پیمان بستند.[5] از همراهی این قبیله با مسلمانان در جنگ‌های نخستین اسلامی نیز شواهد فراوانی وجود دارد.[6]
بزرگان و مشاهیر بارق
- عروة بن جعد بارقی.
- ام‌الخیر بنت حریش.
- حذیفة بارقی.
- سراقةبن مرداس بارقی. شاعر و اهل ذوق بود و بسیار به نزد پادشاهان می‌رفت و خوش سخن بود.
- معقر بارقی: از شاعران عرب دوران جاهلی بود.
- عرفجه بن هرثمه بارقی: رجوع به هرثمة و اصحاب جزایر شود.
- عبداﷲ علی بن عبداﷲ بارقی:وی از عبدالله بن عمر روایت کرده. مجاهد گوید: علی ازد در رمضان در هر شب قرآن ختم می‌کرد.
- حیان بن ایاس بارقی ازدی: از صحابه بود و از ابن عمر روایت کرد و شعبه از وی روایت دارد.
- ابوالنصر عاصم بن هلال بارقی: از صحابه و امام مسجد ایوب سختیانی بود.
- عمروبن نعجة یشکری بارقی: وی از علی روایت کرد و ابواسحاق سبعی از او روایت دارد.
پانویس
- ;Dāʼirat al-maʻārif-i buzurg-i Islāmī ،
- ;Sahâif ül-ahbâr fî vekâyi il-asâr,
- لغتنامه دهخدا: بارق واژه یاب (به نقل: ریحانة الادب)
- به نقلِ د.ا.د. ترک، همان‌جا.
- ; دانشنامه جهان اسلام المؤلف : مؤسسه دائرةالمعارف الفقه الاسلامی مجلد : ۵ صفحة: ۱۹۷۰ ،
- رجوع کنید به طبری، ج ۲، جزء ۳، ص ۲۳۲، ۲۴۲؛ ابن اثیر، ج ۲، ص ۳۱۰.
منابع
- ویکی‌پدیای انگلیسی
- ویکی‌پدیای عربی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.