بازمانده‌های ژنتیکی
بازمانده‌های ژنتیکی یا وستیجیال اندام‌ها یا رفتارهایی هستند که در نیای مشترک دو یا چند گونه وجود داشته، اما در بعضی از گونه‌ها نقش کمرنگ‌تری پیدا کرده‌اند یا اینکه به کلی بدون استفاده شده‌اند. این اندام‌ها یا رفتارها بازمانده از دوران‌هایی از تکامل جانوران هستند.
آپاندیس انسان یک ساختار کرم مانند ذره‌ای است که دیگر کارکرد اصلی خود را ندارد.
از جمله اندام برجای‌مانده تقریباً بی‌استفاده می‌توان به لگن مار، دنبالچه، آپاندیس و دندان عقل در انسان اشاره نمود. این زائدمانده‌ها اندام‌های در حال تحلیل رفتنی هستند که یا در دوران جنینی از بین می‌روند یا بعد از تولد به مرور از بین می‌روند یا با موجود باقی می‌مانند.[1]
جستارهای وابسته
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بازمانده‌های ژنتیکی موجود است. |
- Lawrence, Eleanor (2005) Henderson's Dictionary of Biology. Pearson, Prentice Hall. ISBN 0-13-127384-1
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.