بالانده

بالانده[1] (اصطلاح هندی رایج در زبان‌های اروپایی: Vṛddhi، به هندی: वृद्धि) یکی از اصطلاحات تخصصی زبان‌شناسی برای گروهی از واکه‌های کشیده است. در زبان‌شناسی هندواروپایی از این اصطلاح برای نامیدن درجهٔ کشیدهٔ گونه‌ای از واکه‌گشت[2] که ویژهٔ زبان‌های هنداروپایی است استفاده می‌شود.

واژه‌هایی که به روش بالانده مشتق شده‌اند در زبان سانسکریت بسیار دیده می‌شوند اما در دیگر زبان‌ها هم یافت می‌شوند.

منابع

*Wikipedia contributors, "Vṛddhi," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed April 20, 2010).

  1. برابر فارسی از: ابوالقاسمی، محسن، دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: سمت، ۱۳۷۵.
  2. ablaut برابر از فرهنگستان زبان.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.