بطری لیدن
بطری لِیدِن (یا لایدن) یک قطعه الکتریکی ابتدایی است که بار الکتریکی را در ولتاژ بالا (از یک منبع خارجی) روی هادیهای الکتریکی داخل و خارج بطری شیشهای ذخیره میکند. این وسیله شبیه یک خازن است.[1][2]
اختراع آن به روحانی آلمانی کلایست در ۱۱ اکتبر ۱۷۴۵ و متخصص هلندی پیتر فن موسخنبروک از لیدن در ۱۷۴۵–۱۷۴۶ نسبت داده شدهاست.[3] این اختراع، برای کوشش در ساخت آن، به نام دانشگاه لیدن نامگذاری شدهاست.
بطری لیدن برای بسیاری از آزمایشهای اولیه در برق به کار میرفت و ساخت آن در مطالعه الکترواستاتیک مهم بود، چرا که نخستین وسیله برای جمعآوری و نگهداری بار الکتریکی زیاد بود.[4]
منابع
- Dummer, G. W. A. (1997). Electronic Inventions and Discoveries, 4th Ed. Institute of Physics Publishing. p. 1. ISBN 978-0-7503-0376-7.
- Carman, A.P. (1916). Duff, A.W., ed. Electricity and magnetism (4th ed.). Philadelphia: Blakiston's Son. p. 361.
- Heilbron, J.L. (1979). Electricity in the 17th and 18th Centuries: A Study of Early Modern Physics. University of California Press. p. 309. ISBN 978-0-520-03478-5. "Pieter (Petrus) van Musschenbroek". Compilation of biographies about Musschenbroek available from the Internet. 22 May 2004.
- Baigrie, B. (2007). Electricity and Magnetism: A Historical Perspective. Greenwood Press. p. 29. ISBN 978-0-313-33358-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.