بلغور (دانه)
در اصطلاح به خود غله‌ای که در آسیا آن را خرد کنند و بشکنند چنانکه آرد نشود بلغور یا اَفشه[1] می‌گویند. به خوراکی که با دانه‌های بلغور درست می‌شود بیشتر بلغور گندم و بلغور جو و این‌ها گفته می‌شود. برای تهیه بلغور گندم پخته را پس از خشک شدن با آسدست خرد می‌کنند، نه به نرمی آرد بلکه به درشتی لپهٔ ماش و کوچکتر و بزرگتر.
بلغور را می‌توان مدت‌ها نگاه داری کرد بدون آنکه کپک بزند یا بوی رطوبت بگیرد و در مواقع ضرورت می‌توان با آن آش یا پلو تهیه کرد. هر کیلو گرم بلغور پخته شده حاوی ۸۰ میلی گرم کلسیم، ۴۰۰ میلی گرم فسفر، ۱۰ میلی گرم آهن، ۶۰۰ میلی گرم پتاسیم است و حدود ۳۰۰ کالری انرژی تولید می‌کند.[2] واژه بلغور ترکی هست که به معنی شکسته شده یا تقسیم شده میباشد. در صحبت عامیانه بلغور به طور عام به معنی هرچیز درهم‌شکسته و درهم‌کوفته است و در اصطلاح، بلغور کردن یعنی نامفهوم، غلط و شکسته حرف زدن .[3]
منابع
- لغتنامه دهخدا: افشه
- آشپزخانه کوچک من (به نقل از وبلاگ پهنک. بازدید: سپتامبر ۲۰۱۴.
- «لغتنامه اینترنتی دهخدا،». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ مه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۴.