بنجامین فرنز

بنجامین برل[1] فرنز (زاده ۱۱ مارس ۱۹۲۰)[2][3] وکیل آمریکایی متولد مجارستان است.

بنجامین فرنز در جوانی

زندگی‌نامه

او در ترانسیلوانی رومانی به دنیا آمد. زمانی که ده ماهه بود به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کردند. طبق توضیح خود او، بعد از اینکه به موجب پیمان تریانون-که در سال ۱۹۲۰ و بعد از جنگ جهانی اول منعقد شد-ترانسیلوانی از مجارستان به رومانی واگذار شد، خانواده‌اش به دلیل تعقیب یهودیان مجارستان کشور رومانی را ترک کردند.[4] خانواده‌اش در نیویورک سیتی در بخش لور ایست ساید منهتن ساکن شدند.[5]

او درس پیشگیری از جرم را در سیتی کالج نیویورک خوانده و در امتحان قوانین جنایی برندهٔ بورس تحصیلی مدرسه حقوق هاروارد شد. در هاروارد تحت نظر راسکو پاوند[6] مطالعه کرده و برای شلدون گلوک هم که در آن زمان مشغول نوشتن کتابی در مورد جنایت‌های جنگی بود پژوهشی انجام داد. فرنز در سال ۱۹۴۳ از هاروارد فارغ‌التحصیل شد.[7] بعد از مطالعاتش او به ارتش آمریکا پیوسته و در AAA صدوپانزدهمین گردان تفنگ در بخش پدافند هوایی[5] خدمت کرد. در سال ۱۹۴۵ به دفتر مرکزی ارتش سوم ژنرال پتن منتقل شد. در آنجا به تیمی که وظیفهٔ راه‌اندازی بخش جنایت‌های جنگی و جمع‌آوری شواهد برای چنین جرم‌هایی بورا داشت پیوست. برای عمل به این وظیفه به کمپ‌هایی که گروه بزرگی از مردم بدون محاکمه در آنجا نگهداری می‌شدند و توسط ارتش آمریکا آزاد شده بود فرستاده شد.[5]

بنجامین فرنز در اتاق دادگاهی ایستاده است که دادگاه نورنبرگ آنجا برگزار شد، سال ۲۰۱۲

دادستان دادگاه نورمبرگ

در کریسمس ۱۹۴۵، فرنز با افتخار با درجهٔ گروهبان از ارتش مرخص شد. او به نیویورک برگشت، اما فقط چند هفته بعد به عنوان دادستان دادگاه نورمبرگ و شرکت در تیم قانونی تلفورد تیلور استخدام شد. به عنوان اولین کار فرنز[5] تیلور او را برای رسیدگی در دادگاه آینزاتس‌گروپن به عنوان دادستان کل منصوب کرد. همهٔ ۲۲ نفر محکوم شدند، ۱۴ نفر از آن‌ها محکوم به مرگ شدند، که در نهایت حکم ۴ نفر از آنها اجرا شد.

سال‌های بعدی

در سال ۲۰۰۹، به همراه آنتونیو کاسسه برندهٔ جایزه اراسموس شد که به اشخاص یا مؤسساتی داده می‌شود که مشارکت استثنایی در فرهنگ، یا علوم اجتماعی اروپا یا بقیه دنیا داشته باشند.[8]

در ۳ مه ۲۰۱۱، دو روز پس از گزارش مرگ اسامه بن لادن فرنز نامه‌ای را در نیویورک تایمز منتشر کرده و به رهبران یادآوری کرد که «اعدام غیرقانونی وتوجیه‌نشدهٔ» - حتی قاتلان مظنون به کشتار جمعی - موجب تضعیف دموکراسی می‌شود.[9][10]

در ۱۶ مارس ۲۰۱۲، فرنز نامه‌ای را خطاب به سردبیر نیویورک تایمز منتشر کرده و از محکومیت توماس لوبانگا دیلو به عنوان نقطه عطفی در تکامل حقوق بین‌المللی کیفری استقبال کرد.[11]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Gale Reference Team: Biography - Ferencz, Benjamin B(erell) (1920-):, Thomson Gale, April 6, 2006.
  2. Logli, Ch. : «Benjamin Ferencz». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ ژانویه ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۶., Nuclear Age Peace Foundation, 1999? URL last accessed 2006-12-12.
  3. Ferencz, B. : Photos. One of the captions reads "On March 11, 2003, his 83rd birthday, ..." URL last accessed 2006-12-13.
  4. «Benjamin B.Ferencz, A Prosecutor's Personal Account: From Nuremberg to Rome, September 23, 1998». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۶.
  5. USHMM: Chief prosecutor Benjamin Ferencz presents his case at the Einsatzgruppen Trial, USHMM photograph #41618. URL last accessed 2006-12-12.
  6. The Legal History Project: Interview with Benjamin Ferencz, May 2006. URL last accessed 2006-12-12.
  7. Ferencz, B. : (Auto-)Biography بایگانی‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine. URL last accessed 2006-12-12.
  8. Stichting Praemium Erasmianum: 2009: Antonio Cassese, Benjamin Ferencz بایگانی‌شده در ۱ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. URL last accessed 2012-11-15.
  9. Ferencz Weighs in on Bin Laden Killing بایگانی‌شده در ۲۵ مه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine 2011-05-03
  10. Letter to NY Times re: Bin Laden's Killing بایگانی‌شده در ۲۵ مه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine 2011-05-03
  11. Letter to NY Times re: Crimes Against Humanity 2012-03-16

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بنجامین فرنز موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.