بنی‌خالد

بنی خالد (به عربی: بني خالد) کنفدراسیونی از قبیله‌های عرب است. این قبیله از سده پانزدهم تا سدهٔ هجدهم و دوباره در اوایل سدهٔ نوزدهم بر عراق ، کویت و عربستان شرقی (الحسا و القطیف) زیر نظارت امپراتوری عثمانی حکومت می کردند.
در بیشترین حد ، قلمرو بنی خالد از عراق در شمال تا مرزهای عمان در جنوب گسترش یافت و بنی خالد با حاکمیت بر منطقه نجد در عربستان مرکزی از نفوذ سیاسی برخوردار شد.
بیشتر اعضای قبیله در حال حاضر در عربستان سعودی شرقی ساکن هستند ، در حالی که سایر افراد در عراق ، کویت ، قطر ، بحرین ، فلسطین ، سوریه و امارات متحده عربی زندگی می کنند.[1][2][3]

دین

بنی خالد هم شیعه و هم سنی هستند.[4][5]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. Yitzhak Nakash (2011)for Power: The Shi'a in the Modern Arab World p. 22
  2. "Arabia, history of." Encyclopædia Britannica. 2007. Encyclopædia Britannica Online. 30 November 2007 "Archived copy". Archived from the original on 29 August 2006. Retrieved 2007-12-01. الگو:Quote needed
  3. Nakkashالگو:Verification needed
  4. Louër, Laurence (2012). Transnational Shia Politics: Religious and Political Networks in the Gulf. C. Hurst, Publishers, Limited. p. 17. ISBN 9781849042147. Retrieved 31 July 2017.
  5. Potts, Daniel T. (1989). Miscellanea Hasaitica. Museum Tusculanum Press. p. 14. ISBN 9788772890685. Retrieved 31 July 2017.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.