بهنام
بهنام یکی از نام‌های ایرانی است و به معنی "شخصی که از او به نیکی یاد می شود" می‌باشد. در لغت‌نامه دهخدا معنی بهنام. [ ب ِ ] (ص مرکب) «نیک نام. خوشنام. (فرهنگ فارسی معین). || (اِ مرکب) نام نیک و خوب. (آنندراج). نام نیک. شهرت خوب» می‌باشد[1]
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Behnam». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ ژوئن ۲۰۱۲.
- لغت‌نامه دهخدا (۷ ژوئن ۲۰۱۲). «بهنام». لغت‌نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۷ ژوئن ۲۰۱۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.