بواترون
بواترون (Bevatron) یک شتاب‌دهنده ذره‌ای (بویژه یک سنکروترون تمرکز-ضعیف پروتون) در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی، در آمریکا است که در سال ۱۹۵۴ میلادی آغاز به کار کرد.[1] در سال ۱۹۵۵ در اینجا بود که پادپروتون کشف شد و باعث شد تا در سال ۱۹۵۹ جایزه نوبل فیزیک از آن امیلیو سگره و اوون چمبرلین شود.[2] این ابزار می‌تواند پروتون را نسبت به یک هدف ثابت شتاب دهد و انرژی را تا میلیاردها الکترون‌ولت برساند.
ادوین مک‌میلان و ادوارد جی لوفگرن در حفاظ‌های بواترون. این حفاظ‌ها بعدها به مجموعه اضافه شد.
منابع
- UC Radiation Lab Document UCRL-3369, "Experiences with the BEVATRON", E.J. Lofgren, 1956.
- "The History of Antimatter - From 1928 to 1995". CERN. Archived from the original on 1 June 2008. Retrieved 13 June 2016.(The cited page is noted as "3 of. The heading on the cited page is "1954: power tools".)
جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.