بوسهل زوزنی
محمدبن حسن زوزنی ملقب به بوسهل زوزنی از وزیران سلطان محمود و پسرش سلطان مسعود غزنوی بود. او در زمانی که سلطان مسعود به عنوان ولی‌عهد در هرات به سرمی‌برد نزدیک‌ترین شخص به او بود. بوسهل زوزنی دارای مزاجی صفراوی بود و با زیردستانش رفتاری تند داشت؛ از سویی دیگر نزدیکی او به سلطان مسعود باعث حسادت دیگر وزرا و دبیران به او می‌شد در نتیجه آنان نسبت قرمطی بودن به وی دادند و به دستور سلطان محمود او را از هرات به غزنین آوردند و به زندان افکندند. وقتی که سلطان محمود درگذشت او نیز از زندان فرار کرد و در نزدیکی نیشابور به سلطان مسعود پیوست و به او در سرنگونی امیر محمد غزنوی برادر سلطان مسعود کمک شایانی کرد. پس از سرنگونی امیر محمد او از جمله کسانی بود که با حسنک وزیر به دشمنی پرداخت و باعث بدار آویختن او گردید.[1]
جستارهای وابسته
منابع
- بیهقی، ابوالفضل (۱۳۹۶). تاریخ بیهقی با معنی واژه‌ها، شرح بیتها و جمله‌های دشوار، امثال و حکم و برخی نکته‌های دستوری و ادبی به کوشش دکتر خلیل خطیب رهبر. اول. تهران: مهتاب. ص. ۴۶و۴۷. شابک ۹۶۴-۶۱۶۲-۴۶-۰. از پارامتر ناشناخته
|تصحیح=صرف‌نظر شد (کمک); پارامتر|تاریخ بازیابی=نیاز به وارد کردن|پیوند=دارد (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.