بوکس حرفه‌ای
بوکس حرفه ای، نوع خاصی از ورزش مشتزنی بوده؛ و طبق مقررات مربوط ، از بوکس آماتور(غیر حرفه ای ) متمایز است. مقررات صدور مجوز و نیز نظارت های پزشکی مربوط به بوکس حرفه ای ، از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. مقررات نظارت پزشکی و محدودیت های قانونی صدور مجوز در کشورهای اروپایی به مراتب سختر از باقی کشورهای جهان است. برای دریافت مجوز شرکت در مسابقات حرفه ای بوکس، در کشورهای اروپایی، متقاضیان باید معاینات پزشکی دقیقی را ، پیش از برگزاری مسابقه، پشت سر بگذارند. این معاینات از جمله شامل یک بررسی عمومی از وضعیت جسمانی و تست هیو،هپاتیت و چند مورد دیگر میشود. (اسکن مغزی) از شرکت کنندگان نیز حداقل ، یکبار در سال و احتمالاً چند بار در طول سال در صورت نیاز ،اجباری است. در هیچ نوع ورزشی مراقبتهای پزشکی، قبل، در حین و بعد از مسابقه تا به این حد شدید نیست. در همه مسابقات بوکس، هم حرفه ای و هم آماتور، حضور پزشک اجباری است. پزشک حاضر حق دارد؛ بنا به تشخیص طبی خود ؛ هر لحظه ،از ادامه مسابقه جلوگیری کند. در مسابقات بوکس، برای هر ۲ رقیب شرکت کننده در مسابقه، باید یک پزشک حضور داشته باشد. در هیچ نوع دیگر از مسابقات ورزشی، پوشش پزشکی دارای این تراکم نیست. مقررات و قوانین بوکس حرفه ای در مقایسه با نسخه آماتور آن، دارای تفاوتهایی است. برای مثال در بوکس حرفه ای بر خلاف بوکس آماتور، طرفین، حق پوشیدن بالا تنه ویا استفاده از حافظ سر یا صورت ندارند. دستکشهای بوکس حرفه ای ضخامت کمتری دارند و فاقد نوار سفید (شمارش امتیاز) دستکش بوکس آماتورهستند. مسابقات میتوانند شامل ۴ تا ۱۲ دور باشند. هر دور مبارزه ، ۳ دقیقه طول میکشد . در بین هر دور تا دور بعدی ،۱ دقیقه برای تجدید نفس، در نظر گرفته شده است . در هر مسابقه ۳ داور حضور دارند. ۲ داور در کنار رینگ بوکس و یک سرداور داخل رینگ ، قضاوت میکنند. سر داور در هر دور مبارزه به بوکسور بهتر (۱۰) امتیاز میدهد. ضربات به پهلو، جلوی سر و بدن ، بالاتر از کمرگاه ، مجاز هستند. ضربه از پشت و یا هر طریق دیگری جز مشت گره کرده مجاز نیست. در یک مسابقه تحت نظارت ۵ داور، حداقل توافق ۳ داور، برای ثبت یک ضربه، لازم است.[1]
