تئوری توطئه جنگ علیه اسلام
جنگ علیه اسلام یک روایت تئوری توطئه در گفتمان اسلام‌گرایان می‌باشد که توطئه ای ادعایی، برای آسیب رساندن، تضعیف کردن، یا نابود کردن سیستم اجتماعی اسلام از طریق ابزارهای نظامی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را وصف می‌کند.
این پدیده عموماً آغاز شده از زمان جنگ‌های صلیبی در نظر گرفته می‌شود، مرتکبان به توطئه، متهم به این می‌شوند که از کفار یا منافین هستند، و عموماً در تبانی با عاملان سیاسی در جهان غرب در نظر گرفته می‌شوند.
این عبارت یا عبارات مشابه توسط اسلام‌گرایانی همچون سید قطب، روح‌الله خمینی، انور العولقی، اسامه بن لادن، مبارز چچنی دوکو عمروف، روحانی انجم چودری،[یادداشت 1] قاتل فورت هود نضال مالک حسن، به کار برده شده‌است. همچنین توسط القاعده و داعش نیز در پروپاگاندا استفاده شده‌است.
استفاده از این عبارت و مفهوم
تاثیرگذارترین اسلام‌گرایانی که توطئه‌های بدخواهانه گسترده‌ای را ضد سیستم اجتماعی اسلام متهم کرده‌اند این‌ها هستند:
سید قطب
سید قطب با پیش زمینه ای از سازمان و ایدئولوژی اخوان‌المسلمین احتمالاً تأثیرگذارترین مؤلف اسلام گرا است، که اغلب به عنوان «مردی که ایده‌هایش القاعده را شکل می‌دهد» توصیف می‌شود، که همچنین موعظه می‌کرد که غرب نه تنها با اسلام مغایرت دارد بلکه ضد آن دسیسه می‌کند.
روح‌الله خمینی
سید روح‌الله خمینی، رهبر شیعه اسلام‌گرای انقلاب ۱۳۵۷ و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، موعظه می‌کرد که غربِ امپریالیستی یا نئوامپریالیستی به دنبال این است که مسلمانان را رنج و عذاب بدهد، و منابع و ثروت‌هایشان را «چپاول» کند، و مجبور است ابتدا اسلام را تضعیف کند چون اسلام در سد راه این دستبرد زدن و بدبخت‌شدگی[یادداشت 2] ایستاده‌است. خمینی ادعا می‌کند که برخی از دسیسه‌های ادعایی غربی نوپدید نیستند بلکه صدها سال قدمت دارند.
جستارهای وابسته
یادداشت
- Anjem Choudary
- Immiseration
پانویس
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «War against Islam». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ فوریهٔ ۲۰۱۸.