تهاجم شوروی به لهستان

تهاجم نظامی شوروی به لهستان عملیات نظامی بدون اعلام رسمی شوروی علیه لهستان بود که در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۳۹ آغاز شد و با پیروزی قطعی اتحاد شوروی به پایان رسید.[1]

تهاجم نظامی شوروی به لهستان
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تهاجم شوروی به لهستان موجود است.

دلایل شروع نبرد

در سال ۱۹۲۰ لهستان با استفاده از ضعف روسیه در نتیجه جنگ جهانی اول و جنگ‌های داخلی به آن کشور حمله کرد و خط مرزی خود را ۱۵۰ مایل به زیان شوروی جلو برد و در نتیجه چهار و نیم میلیون اوکراینی و یک و نیم میلیون روس سفید تحت حکومت لهستان قرار گرفتند. از سوی دیگر قسمت‌های قابل ملاحظه‌ای از خاک آلمان مطابق پیمان ورسای به لهستان تعلق گرفته بود. بدین سان مرزهای شرقی و غربی لهستان برای آلمان و شوروی قابل قبول نبود.[2]
هنگامی که دو کشور فوق قدرت یافتند و مطابق پیمان عدم تجاوز در سال ۱۹۳۹ در مورد تقسیم لهستان به توافق رسیدند ناقوس نابودی لهستان به صدا درآمد.
بعد از تجاوز آلمان نازی به لهستان یواخیم فون ریبنتروپ وزیر امور خارجه آلمان به طور محرمانه از اتحاد شوروی درخواست کرد تا به لهستان حمله کند. بعد از چانه زنی‌های دیپلماتیک بین دو طرف، شوروی با این بهانه که لهستان دیگر وجود خارجی ندارد و قرارداد عدم تعرض لهستان و شوروی از بین رفته و برای دولت شوروی لازم است که منافع خود و اقلیت‌های اوکراینی و روس سفید را حفظ کند، تجاوز به لهستان را آغاز کرد.[3]

عملیات جنگی

استالین نقشه تجاوز شوروی را با هم فکری فرماندهان ارتش سرخ ورشیلف،شاپشنیکف و کولیک که قرار بود به همراه مخلیس فرماندهی ارتش در جبهه را به عهده داشته باشد، طراحی کرد. استالین در ساعت دوی صبح هفدهم سپتامبر به سفیر آلمان اعلام کرد که ارتش سرخ در ساعت شش صبح امروز، یعنی چهار ساعت دیگر وارد خاک لهستان خواهد شد.[4] در یک نقطه مرزی سربازان ارتش سرخ در حالی که خطاب به مرزبانان لهستانی فریاد می‌زدند:«تیراندازی نکنید! ما آمده‌ایم در برابر آلمانی‌ها به شما کمک کنیم.»وارد خاک لهستان شدند. مدافعان به حدی آشفته و دست‌پاچه شده بودند– پیش قراولان روس پرچم سفید به وسایط نقلیه‌شان بسته بودند – که روس‌ها در بسیاری از نقاط حتی بدون شلیک یک گلوله گذشتند و رفتند.[5]
مخلیس نزد استالین ادعا کرد که مردم غرب اوکراین به سپاهیان شوروی هم چون آزاد کنندگان واقعی خویش خوشامد گفته و به آن‌ها سیب و شیرینی و نوشیدنی داده‌اند و بسیاری از آن‌ها از فرط شوق گریسته‌اند.[6]

نتایج جنگ برای مردم لهستان

برای مردم لهستان تجاوز شوروی همان قدر بی رحمانه و مصیبت زا بود که تجاوز نازی‌ها. تا نوامبر ۱۹۴۰ حدود یک میلیون و صد و هفتاد هزار نفر از مردم لهستان که معادل ده درصد جمعیت این کشور می‌شدند بدون آن که مرتکب جرمی شده باشند تبعید شدند. سی درصد این افراد – یعنی بیش از سیصد هزار نفر – تا سال ۱۹۴۱ در تبعیدگاه جان دادند. علاوه بر این ۶۰ هزار نفر دستگیر و ۵۰ هزار نفر دیگر تیرباران شدند. شوروی‌ها در لهستان هم چون فاتحان جنگی رفتار کردند.[7]

پانویس
  1. https://en.wikipedia.org/wiki/Soviet_invasion_of_Poland
  2. شایرر، ظهور و سقوط رایش سوم، ۵۰۱.
  3. شایرر، ظهور و سقوط رایش سوم، ۶۶۸ و ۶۷۷.
  4. سیبیگ مانتیفوری، استالین؛ دربار تزار سرخ:از غصب قدرت تا مرگ، ۹۵۰.
  5. تولند، آدولف هیتلر:جلد دوم، ۸۸۳.
  6. سیبیگ مانتیفوری، استالین؛ دربار تزار سرخ:از غصب قدرت تا مرگ، ۹۵۰.
  7. سیبیگ مانتیفوری، استالین؛ دربار تزار سرخ:از غصب قدرت تا مرگ، ۹۵۱.

منابع
  • https://en.wikipedia.org/wiki/Soviet_invasion_of_Poland
  • شایرر، ویلیام (۱۳۷۰). ظهور و سقوط رایش سوم. ترجمهٔ ابوطالب صارمی. تهران: انتشارات نگاه.
  • سیبیگ مانتیفوری، سایمن (۱۳۸۹). استالین؛ دربار تزار سرخ:از غصب قدرت تا مرگ. ترجمهٔ بیژن اشتری. تهران: نشر ثالث.
  • تولند، جان (۱۳۷۳). آدولف هیتلر:جلد دوم. ترجمهٔ عبدالحسین شریفیان. تهران: انتشارات اساطیر.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.