جاکومو ریتزولاتی
جاکومو ریتزولاتی (ایتالیایی: Giacomo Rizzolatti؛ زادهٔ ۲۸ آوریل ۱۹۳۷)[1] یک دانشمند، پژوهش‌گر و متخصص مشهور روان‌شناسی اهل ایتالیا است.
| جاکومو ریتزولاتی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۸ آوریل ۱۹۳۷ (۸۴ سال) کی‌یف، جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین |
| ملیت | ایتالیایی |
| محل تحصیل | دانشگاه پادووا |
| شناخته‌شده برای | نورون‌های آینه‌ای |
| جایزه(ها) | جایزهٔ گلژی در فیزیولوژی جایزهٔ جرج میلر جایزه فرترینلی در پزشکی (۲۰۰۰) جایزهٔ هرلیتزکا در فیزیولوژی جایزهٔ برین در علوم اعصاب جایزهٔ شاهدخت آستوریاس |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | نوروفیزیولوژی |
| محل کار | دانشگاه پارما |
| راهنمایان دانشگاهی | جوزپه موروتزی |
وی دانشمند ارشد و سرپرست تیم پژوهشی‌ای بود که کارهایشان منجر به کشف نورون‌های آینه‌ای در لوب پیشانی و لوب آهیانه‌ایِ میمون‌های ماکاک شد و مقالات فراوانی در این زمینه منتشر نموده‌است.
منابع
- «Professor Giacomo Rizzolatti, Universita Degli Studi Di Parma Department of Neuroscience». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۸.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Giacomo Rizzolatti». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.