جزیره سنتینل شمالی

جزیره سنتینل شمالی جزیره‌ای از جزایر آندامان و نیکوبار در خلیج بنگال می‌باشد. این جزیره در قسمت غربی بخش جنوبی جزیره آندامان جنوبی واقع شده‌است. این جزیره کوچک که از بخش اصلی آندامان کبیر جدا افتاده با آب‌سنگ‌های مرجانی احاطه شده و فاقد بندر می‌باشد.[4]

جزیره سنتینل شمالی
پرونده:جزایر آندامان و نیکوبار هند
جغرافیا
مکانخلیج بنگال
مختصات۱۱٫۵۵۷°شمالی ۹۲٫۲۴۱°شرقی / 11.557; 92.241
مختصات: ۱۱٫۵۵۷°شمالی ۹۲٫۲۴۱°شرقی / 11.557; 92.241
[1]
مجمع‌الجزایرجزایر آندامان[2]
مساحت۵۹٫۶۷ کیلومتر مربع (۲۳٫۰۳۹ مایل مربع)
طول۷٫۸ کیلومتر (۴٫۸۵ مایل)
عرض۷٫۰ کیلومتر (۴٫۳۵ مایل)
کرانه‌ها۳۱٫۶ کیلومتر (۱۹٫۶۴ مایل)
بیشترین ارتفاع۱۲۲ متر (۴۰۰ پا)
کشور
اطلاعات جمعیتی
جمعیت۳۹[3]
اطلاعات بیشتر
وبگاه رسمیwww.and.nic.in
جزیره سنتینل شمالی در سال ۲۰۰۹
خلیج بنگال، به همراه جزایر آندامان در جنوب میانمار

گروهی از مردمان بومی، معروف به سنتینلی‌ها در این جزیره زندگی می‌کنند. جمعیت آن‌ها بین ۵۰ تا ۴۰۰ نفر تخمین زده می‌شود. سنتینلی‌ها از هر گونه ارتباط با مردمان دیگر دوری نموده و جزء آخرین مردمانی هستند که با دنیای مدرن ارتباطی نداشته‌اند. دانشمندان تخمین می‌زنند که سنتینلی‌ها به دلیل دوری از تمدن حدود ۶۰٬۰۰۰ سال از تمدن عقب هستند. سکنه این جزیره با تهدید بالقوه بیماری‌های عفونی که در مقابل آن‌ها ایمن نیستند و نیز خشونت مزاحمان روبرو هستند بنابراین دولت هندوستان کل جزیره را که تقریباً به اندازه جزیره لاوان می‌باشد و آب‌های اطراف آن تا سه مایل از جزیره را منطقه ممنوعه اعلام کرده‌است.

تاریخچه

تاریخچه اولیه

اُنگ‌ها از وجود جزیره سنتینل شمالی آگاه بوده‌اند و نام سنتی آن‌ها برای این جزیره چیاداک ووکویه می‌باشد. اُنگ‌ها همچنین شباهت فرهنگی بسیاری به سنتینلی‌های مشاهده شده از راه دور دارند. با اینحال اُنگ‌هایی که توسط بریتانیایی‌ها در قرن نوزدهم به آنجا آورده شده بودند زبان آن‌ها را متوجه نمی‌شدند بنابراین مدت زمان جدایی آنها قابل توجه به نظر می‌رسد.

اکتشافات انگلیسی‌ها

اولین مشاهده ثبت شده از جزیره سنتینل شمالی توسط نقشه‌بردار بریتانیایی جان ریچن در سال ۱۷۷۱ صورت گرفته‌است. وی «نورهای بسیاری» را از داخل یک کشتی نقشه‌برداری متعلق به کمپانی هند شرقی به نام دیلیجنت به هنگام عبور از کنار جزیره مشاهده نمود. هامفرای نیز در مارس ۱۸۶۷ به این جزیره سفر کرد. در همان سال یک کشتی تجاری هندی به نام نینوا بر روی یک تپه مرجانی نزدیک جزیره غرق شد. ۱۰۶ مسافر و خدمه نجات یافته توسط قایق در ساحل پیاده شده و با حمله سنتینلی‌ها مواجه شدند. آن‌ها سرانجام توسط بخش نجات نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا پیدا شدند.

سفری به رهبری موریس ویدال پورتمن یک مدیر دولتی که امیدوار بود مطالعاتی در مورد بومی‌ها و سنت‌های آن‌ها داشته باشد، در ژانویه ۱۸۸۰ با ورود موفق به خشکی به انجام رسید. این گروه یک مسیر شبکه‌ای و چند روستای متروکه را پیدا کردند. بعد از چندین روز شش سنتینلی (یک زوج سالخورده و چهار کودک) ربوده شده و به پورت بلر انتقال یافتند. افسر حکومتی مسئول آدم‌ربایی نوشته‌است که کل این گروه «به سرعت بیمار شدند و پیرمرد و همسرش جان باختند؛ بنابراین چهار کودک به سرعت همراه با هدایایی به خانه خود بازگردانده شدند.»

دومین ورود پورتمن به این جزیره در ۲۷ آگوست ۱۸۸۳ بعد از فوران کراکاتوآ انجام شد. این فوران با شلیک اشتباه گرفته شد و به عنوان سیگنال خطر از یک کشتی تفسیر شد. از این رو یک گروه جستجو در جزیره وارد خشکی شدند. پورتمن چندین بار دیگر جزیره را بین ژانویه ۱۸۸۵ و ژانویه ۱۸۸۷ مورد بازدید قرار داد.

تاریخچه اخیر

گروه‌های اکتشافی هندی با دستور برقراری روابط دوستانه با سنتینلی‌ها از سال ۱۹۶۷ هر چند سال یک بار ورودهای کوتاه مدتی را به جزیره داشته‌اند. در سال ۱۹۷۵ لئوپولد سوم پادشاه بلژیک در یک تور در آندامان توسط بزرگان محلی به صورت شبانه به آب‌های جزیره سنتینل شمالی وارد شد. کشتی‌های ترابری ام وی روزلی و ام وی پریموس به ترتیب در اواسط ۱۹۷۷ و اوت ۱۹۸۱ در تپه‌های دریایی جزیره به گل نشستند. سنتینلی‌ها لاشه این کشتی‌ها را برای جمع‌آوری آهن جستجو می‌کردند. مهاجرانی از پورت بلر نیز این مکان‌ها را برای بازیابی کشتی‌های ترابری بازدید نمودند.

در آگوست ۱۹۸۱، کشتی پریموس در تپه‌های دریایی جزیره به گل نشست. بعد از چند روز خدمه کشتی متوقف شده مردان کوچک سیاه‌چرده‌ای را دیدند که با خود نیزه و پیکان حمل کرده و مشغول ساختن قایق در ساحل هستند. کاپیتان پریموس به صورت رادیویی درخواست اضطراری برای رساندن سلاح گرم نمود تا خدمه بتوانند از خود دفاع کنند ولی سلاحی به آن‌ها نرسید. دریای طوفانی جزیره نشینان را از کشتی دور نگه داشت. بعد از یک هفته خدمه کشتی توسط بالگردی متعلق به کمسیون نفت و گاز طبیعی هند (ONGC) نجات یافتند.

در سال ۱۹۸۶ یک زندانی فراری بریتانیایی از جزایر آندامان به‌طور تصادفی سر از سواحل جزیره سنتینل شمالی درآورد. چند روز بعد یک گروه تجسس جسد آن را در ساحل پیدا کردند که با خنجرهایی در گلویش کشته شده بود.[5]

اولین ارتباط صلح‌آمیز با سنتینلی‌ها توسط تریلوکیناث پاندیت یکی از مدیران مرکز مطالعات انسان شناسی هندوستان و همکاران وی در ژانویه ۱۹۹۱ صورت گرفت. بازدید هندی‌ها از جزیره در سال ۱۹۹۷ متوقف شد.

سنتینلی‌ها از زمین‌لرزه سال ۲۰۰۴ اقیانوس هند و اثرات جانبی آن از جمله سونامی جان سالم به در بردند. سه روز بعد از حادثه، یک هلیکوپتر دولتی هندوستان چند نفر از آنان را مشاهده نمود که پیکان و سنگ به سمت هلیکوپتر پرتاب می‌کردند. همچنین سونامی محل‌های ماهیگیری سنتینلی‌ها را نابود کرد که ظاهراً آن‌ها با این موضوع کنار آمده بودند.

در ژانویه ۲۰۰۶ دو ماهیگیر که قایق آن‌ها به جزیره نزدیک شده بود توسط سنتینلی‌ها کشته شدند.

در نوامبر ۲۰۱۸ ساکنین جزیره یک مبلغ مذهبی 26ساله آمریکایی را هنگام پا گذاشتن بر خاک جزیره کشتند. این شخص جهت ترویج مسیحیت و بدون هماهنگی با مقامات محلی و به صورت غیرقانونی وارد جزیره شده بود. [6]

جغرافیا
نقشه جزیره

قبل از زمین‌لرزه ۲۰۰۴، جزیره سنتینل شمالی مساحتی حدود ۷۲ کیلومتر مربع و محیطی تقریباً مربع شکل داشت. همچنین یک جزیره کوچک پوشیده از جنگل به نام جزیره کونستانس در حدود ۶۰۰ متری جنوب شرق این جزیره واقع شده بود.

زمین‌لرزه سال ۲۰۰۴ صفحه زمین‌ساختی زیر جزیره را کج نموده و باعث بالا آمده یک تا دومتری جزیره شد. وسعت زیادی از تپه‌های مرجانی اطراف جزیره بیرون آمده و کاملاً به زمین خشک یا تالاب‌های کم‌عمق تبدیل شده‌اند که باعث گسترش مرزهای قسمت‌های شرقی و جنوبی تا یک کیلومتر شده و همچنین موجب یکی شدن جزیره کنستانس و جزیره اصلی شده‌است.

به غیر از ساحل باریک اصلی و تپه‌های دریایی بیرون آمده از آب سایر مناطق جزیره به‌طور کامل پوشیده از جنگل می‌باشد.

وضعیت سیاسی

از سال ۱۹۴۷ هندوستان این جزیره را به عنوان بخشی از قلمرو واحد جزایر آندامان و نیکوبار اداره می‌کند؛ ولی از آنجایی که هیچ قراردادی با مردم این جزیره بسته نشده و هیچ تصرفی که به موجب آن مردم این جزیره تحت حاکمیت قرار گیرند وجود نداشته این جزیره می‌تواند به عنوان یک نهاد مستقل تحت حفاظت هندوستان در نظر گرفته شود؛ بنابراین در عمل این جزیره منطقه‌ای خود مختار متعلق به هندوستان است.

دولت آندامان و نیکوبار در سال ۲۰۰۵ اعلام داشت که به هیچ وجه قصد مداخله در نحوه زندگی و محل سکونت سنتینلی‌ها ندارد و علاقه‌مند به پی‌گیری برقراری ارتباط بیشتر با آن‌ها نیست.

منابع
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «North Sentinel Island». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ نوامبر ۲۰۱۵.
  • «North Sentinel Island». دریافت‌شده در ۶ نوامبر ۲۰۱۵.
  1. الگو:Cite enroute
  3. "Mysterious 'lost' tribe kills US tourist". news.com.au. November 22, 2018. Retrieved November 22, 2018.
  4. مشارکت کنندگان ویکی‌پدیا (۲۰۱۵). «North Sentinel Island». ویکی‌پدیا. ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد. صص. ۶۸۵۱۷۳۵۰۷. پیوند خارجی در |= وجود دارد (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  5. «جزیره‌ای که از تمدن به دور است! (+عکس)». عصرایران. صص. ۴۰۴۰۹۹.
  6. «بومیان جزیره‌ای دورافتاده در خلیج بنگال یک جهان‌گرد آمریکایی را کشتند». euronews. ۲۰۱۸-۱۱-۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۲۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.