جمهوری هلوتی

جمهوری هلوتی (به فرانسوی: République helvétique) نام قدرت مرکزی حاکم بر سرزمین‌های سوئیس طی سال‌های ۱۷۸۹ تا ۱۸۰۳ میلادی بود.[1]

جمهوری هلوتی

Helvetische Republik (زبان آلمانی)
République helvétique (زبان فرانسوی)
Repubblica Elvetica (زبان ایتالیایی)
سوئیس
۱۷۹۸–۱۸۰۳
پرچم جمهوری هلوتی
نشان رسمی
جمهوری هلوتی با مرزهای قانون اساسی دوم هلوتی ۲۵ می ۱۸۰۲
وضعیتدولت دست نشانده جمهوری اول فرانسه
پایتختارو، بعدها لوسرن
زبان(های) رایجفرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، رومانش
حکومتجمهوری مشروطه
دوره تاریخیجنگ‌های انقلابی
 سقوط کنفدراسیون قدیم سوئیس با تهاجم فرانسه
۵ مارس ۱۷۹۸
 اعلامیه
۱۲ آوریل ۱۷۹۸
 انتخابات در کانتون زوریخ
۱۴ آوریل ۱۷۹۸
 پیمان دفاعی مشترک با فرانسه
۱۹ اوت ۱۷۹۸
 به رسمیت شناخته شدن توسط متحدان فرانسه
۱۹ آوریل ۱۷۹۸
 Malmaison constitution
۲۹ می ۱۸۰۱
 مشروطه فدرال
۲۷ فوریه ۱۸۰۲
 میانجیگری
۱۹ فوریه ۱۸۰۳
کد ایزو ۳۱۶۶CH
پیشین
پسین
کنفدراسیون کهن سوئیس
Swiss Confederation (Napoleonic)
Note: See below for a full list of predecessor states

تاریخ

هجوم فرانسه در سال ۱۷۱۹، اتحادیهٔ سیزده کانتون سوئیس را به یک جمهوری متحد و متمرکز که از آزادی مذهبی و برابری سیاسی برخوردار بود مبدل ساخت. دیگر کشور متحد یا تابعی وجود نداشت بلکه سوئیس دارای نوزده کانتون بود که هر یک به وسیله حاکمی اداره می‌شد. قدرت و حکومت مرکزی به یک هیئت مدیره (دیرکتوار)، پنج وزیر، یک سنا و یک شورای بزرگ سپرده شده بود؛ ولی به محض اجرای قانون اساسی جدید که جنبهٔ مدنی و غیرمذهبی داشت و طرفدار وحدت سیاسی بود شورش‌هائی در شوایتس، واله علیا، ونیدوالد، به وقوع پوست که با مداخله فرانسویان آرام شد. در سال ۱۷۹۹، سوئیس به صورت میدان جنگ میان نیروهای فرانسوی، اتریشی و روسی درآمد و از این بابت خسارات زیادی به این کشور رسید. بزودی منازعات سختی، میان کسانی که طرفدار وحدت سیاسی و اوضاع جدید بودند (Unitaires) و فدرالیست‌ها که می‌خواستند سوئیس را به کانتون‌های قدیم تجزیه کنند درگرفت و این منازعات در سال ۱۸۰۲ به جنگ داخلی شدیدی منجر شد. طرفداران وحدت شکست خوردند و اعضای دولت به لوزان گریخته از فرانسه کمک خواستند، بناپارت به مداخله پرداخت و در سال ۱۸۰۳ فرمانی به عنوان وساطت و میانجی گری صادر کرد؛ به موجب این فرمان قانون اساسی جدیدی طرح شد که قانون اساسی سابق و قانون جمهوری هلوتی را سازش می‌داد: سوئیس به نوزده کانتون تقسیم شد یعنی سیزده کانتون قدیم به اضافه سن گال، گریزون، آرگووی، تورگووی، وو، تسن؛ قدرت قانونگذاری به دست دیت و قدرت اجرائی به دست شورای حکومتی که در یکی از کانتون‌ها تشکیل می‌یافت بود، محل تشکیل این شورا هر سال تغییر می‌کرد و رئیس آن عنوان لاندامن سوئیس را داشت و فقط شش کانتون برای تشکیل شورای حکومتی تعیین شده بود. فرمان وساطت بناپارت البته صلح و آرامش را در سوئیس برقرار ساخت ولی وظایف نظامی سنگینی بر عهدهٔ سویس که متحد فرانسه بود گذاشت. ژنو یک شهر فرانسوی شد، نوشاتل را ناپلئون به مارشال برتیه داد و واله ضمیمه خاک فرانسه گردید.[2]

منابع

  • لاندلن، شارل دو. تاریخ جهانی (جلد دوم) از قرن شانزدهم تا عصر حاضر، ترجمهٔ احمد بهمنش، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوازدهم

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جمهوری هلوتی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.