جنگ لهستان و لیتوانی
جنگ لهستان و لیتوانی یک درگیری نظامی بود که بین دو کشور تازه‌تاسیس لیتوانی و جمهوری دوم لهستان پس از جنگ جهانی اول روی داد. علت اصلی که جنگ مناقشات مرزی دو کشور بر سر مناطق ویلنیوس و سوالکی بود. رویدادهای این درگیری غالباً تحت تأثیر جنگ لهستان-شوروی و تلاش‌های اجلاس سفیران و بعدها جامعه ملل برای حکمیت بین دو کشور شکل گرفت.
| جنگ لهستان و لیتوانی | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از جنگ استقلال لیتوانی جنگ لهستان-شوروی[1][2] | |||||||||
 رژهٔ سواره‌نظام لهستان در سینی | |||||||||
| |||||||||
| طرفین درگیر | |||||||||
 جمهوری دوم لهستان |
 لیتوانی | ||||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||||
|
لوتسیان ژلیگفسکی |
Mykolas Sleževičius | ||||||||
| تلفات | |||||||||
| ۲۳۲ در برابر ارتش لهستان ۲۲۲ و در برابر نیروهای ژلیگفسکی | |||||||||
این جنگ با با پیروزی نظامی لهستان همراه بود. در اواخر سپتامبر ۱۹۲۰، لهستان در جنگ لهستان-شوروی پیروز شد و موقعیت نظامی خود را در منطقهٔ سوالکی تثبیت کرد و فرصتی برای حمله به شهر ویلنیوس فراهم شد. رهبر لهستان، یوزف پیلسودسکی تصمیم داشت در عملیاتی از نوع پرچم دروغین کنترل شهر را به‌دست بگیرد.
تحت فشار جامعه ملل، لهستان به میز مذاکره آمد و معاهده سوالکی را امضا کرد. طرف لهستانی در این مذاکرات موفق شد تا گسترهٔ معاهدهٔ سوالکی را محدود نگه دارد تا برنامه‌ریزی‌های عملیات پنهانی برای حمله به ویلنیوس را تحت تأثیر قرار ندهد.[4][5] لهستان اندکی بعد از امضای قرارداد به لیتوانی حمله کرد. ژنرال لهستانی لوتسیان ژلیگفسکی، تحت فرمان پنهانی پیلسودسکی، این گونه وانمود کرد که از فرمان ارتش لهستان سر باز می‌زند و به شهر ویلنیوس حمله کرد و این شهر را در نهم اکتبر تصرف کرد. معاهدهٔ سوالسکی قرار بود رسماً از دهم اکتبر اجرایی شود. ژلیگفسکی با وجود اعتراضات لیتوانی، اعلام کرد جمهوری لیتوانی مرکزی را به عنوان کشوری مستقل تأسیس می‌کند. جمهوری لیتوانی مرکزی در ۱۹۲۳ رسماً به لهستان پیوست و تا آغاز جنگ جهانی دوم در ۱۹۳۹ بخشی از این کشور ماند. لیتوانی در اعتراض به تصرف منطقهٔ ویلنیوس از سوی لهستان هر گونه روابط دیپلماتیک با این کشور را رد کرد و تا زمان اولتیماتوم لهستان به لیتوانی (۱۹۳۸) رابطه‌ای بین دو کشور برقرار نشد.[6]
منابع
- Price, Glanville (1998). Encyclopedia of the Languages of Europe. Blackwell Publishing. p. 89. ISBN 978-0-8014-8977-8.
In 1920, Poland annexed a third of Lithuania's territory (including the capital, Vilnius) in breach of the Treaty of Suvalkai of 7 October 1920, and it was only in 1939 that Lithuania regained Vilnius and about a quarter of the territory occupied by Poland.
- Łossowski, Piotr (1995). Konflikt polsko-litewski 1918–1920 (به لهستانی). Warsaw: Książka i Wiedza. pp. 166–175. ISBN 83-05-12769-9.
- Skirius, Juozas (2002). "Lietuvos–Lenkijos santykiai 1938–1939 metais". Gimtoji istorija. Nuo 7 iki 12 klasės (به لیتوانیایی). Vilnius: Elektroninės leidybos namai. ISBN 9986-9216-9-4. Archived from the original on February 26, 2008. Retrieved March 2, 2008.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Polish–Lithuanian War». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ فوریه ۲۰۱۹.