جووانی لانفرانکو

جووانی لانفرانکو (به ایتالیایی: Giovanni Lanfranco) (۲۶ ژانویه ۱۵۸۲–۳۰ نوامبر ۱۶۴۷) یک نقاش ایتالیایی دوره باروک بود.

جووانی لانفرانکو
رهایی سن پیتر، (حدود ۱۶۲۰–۱۶۲۱)، موزه هنر بیرمنگام، بیرمنگام (آلاباما)
نام در زمان تولدGiovanni Gaspare Lanfranco
زادهٔ۲۶ ژانویه ۱۵۸۲
پارما، ایتالیا
درگذشت۳۰ نوامبر ۱۶۴۷ (۶۵ سال)
رم، ایتالیا
ملیتایتالیایی
شناخته‌شده براینقاشی
جنبشباروک

زندگی‌نامه

جووانی گاسپار لانفرانکو، فرزند سوم استفانو و کورنلیا لانفرانچی در پارما متولد شد و به عنوان پادو در خانه کنت اورازو اسکاتی مشغول کار شد.[1] استعداد نقاشی اش به وی اجازه داد تا با هنرمند بولونیایی آگوستینو کاراچی، برادر آنیباله کاراچی، کارآموزی را آغاز کرده و در کنار کاخ‌های پارمزی سیستو بدالوکیو در کاخ فارنیسه کار کند. هنگامی که آگوستینو در سال ۱۶۰۲ درگذشت، هر دو هنرمند جوان به کارگاه بزرگ و برجسته رومی آنیبال نقل مکان کردند، که وی در آن زمان مشغول کار در گالری فارنیسه در سقف گالری کاخ فارنیسه بود. به نظر می‌رسد که لانفرانکو در تابلوی پولیپموس و گالاتئا (نسخه ثانویه در گالری دوریا) و برخی کارهای جزئی در اتاق نقش داشته‌است.

پس از آن، در حالی که لانفرانکو هنوز هم از لحاظ فنی عضو کارگاه کاراچی بود، به همراه گیدو رنی و فرانچسکو آلبانی، کلیسای هرا (سن دیهگو) را در سن جاکومو دلی اسپانیولی (۱۶۰۲–۱۶۰۷) نقاشی کردند. وی همچنین در تزئینات نقاشی دیواری سان جرگوریو مانیو و باسیلیکای سنتاماریا مجیوره مشارکت داشت.

جووانی لانفرانکو، معاد، ۱۶۲۲
عید تبشیر، بین سال‌های ۱۶۱۰ و ۱۶۳۰ (موزه ارمیتاژ)
Giovane nudo sul letto con un gatto (مرد برهنه با یک گربه)، بین سال‌های ۱۶۲۰ و ۱۶۲۲، مجموعه خصوصی.
شورای خدایان، سقف پالاتزو باربرینی
نقاشی دیواری کوپولای سن آندره دلا ول.

میراث و ارزیابی انتقادی

لانفرانکو یک کارآموز همه‌کاره و التقاطی کاراچی بود و در مقایسه با دومنیکینو اغلب محدود بوده و عمدتاً از اصالت عالی آنیباله تقلید می‌کرد و سنت آنان را با استعداد چشمگیر ادامه داد. از جمله شاگردان وی جاچینتو برندی بود.[2]

گزیده آثار
  • ونوس چنگ می نوارد, گالری ملی هنر باستانی، رم (کاخ باربرینی)
  • اسکندر تمایل داشت توسط پزشک معالجه شود و اسکندر از نوشیدن آب به دست مردانش امتناع ورزید[3]
  • عید تبشیر (حدود ۱۶۱۵), سن کارلو ا کاتیناری، رم
  • تاجگذاری باکره با سنت آگوستین و سن ویلیام آکیتین[4]
  • هاجر در بیابان (لوور)[5]
  • آزادی سن پیتر[6] (حدود ۱۶۲۰–۲۱), موزه هنر بیرمنگام، آلاباما
  • نقاشی‌های دیواری پالاتزو کیرینال[7]

منابع
  1.  Herbermann, Charles, ed. (1913). "Giovanni Lanfranco". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
  2. Orlandi, Pellegrino Antonio; Guarienti, Pietro (1719), Abecedario pittorico, Naples, p. 182
  3. Fondazionemanodori.it بایگانی‌شده در مه ۶, ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine
  4. "Coronation of the Virgin with St Augustine and St William of Aquitaine by LANFRANCO, Giovanni". Wga.hu. Retrieved 2014-03-05.
  5. "Hagar in the Wilderness by LANFRANCO, Giovanni". Wga.hu. Retrieved 2014-03-05.
  6. "Archived copy". Archived from the original on 2013-04-14. Retrieved 2011-05-16.
  7. "Quirinale.it".
  • Cropper, Elizabeth. Domenichino Affair. Washington: Center for Advanced Study in the Visual Arts, National Gallery of Art.
  • Wittkower, Rudolf (1993). Art and Architecture Italy, 1600-1750. 1980. Penguin Books. pp. 80–88.
  • Francis P. Smyth and John P. O'Neill (Editors in Chief) (1986). The Age of Correggio and the Carracci: Emilian Painting of the 16th and 17th Centuries. Washington: National Gallery of Art. pp. 483–493.
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Giovanni Lanfranco». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ آوریل ۲۰۲۰.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جووانی لانفرانکو موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.