حسن بن محبوب سراد
حسن بن محبوب سراد یا به تعبیری زرّاد، کنیه اش ابوعلی از اهالی کوفه و از موالی قبیله بجیله بود. به نوشته شیخ طوسی در الفهرست وی از راویان ثقه حدیث شیعه امامیه است که از امام رضا و نیز شصت تن از اصحاب امام صادق حدیث نقل کرده است و یکی از چهار رکن حدیثی شیعه در زمان خود بوده است. او کتاب‌های فراوان از جمله کتاب المشیخه، کتاب الحدود، کتاب الدیات، کتاب الفرائض، کتاب النکاح، کتاب الطلاق و کتاب النوادر را نگاشته است.[1] وی در سال ۲۲۴ قمری درگذشت.[2] وی از اصحاب اجماع شیعه است که دانشمندان علم رجال در وثوق او هم نظرند. حسن بن محبوب، از اصحاب اجماع و شاگرد و صحابه جواد است. کتاب التقصیر، کتاب النکاح، کتاب الحدود و الدیات از جمله آثار اوست.[3]
پانویس
- محمدبن حسن طوسی، فهرست کتب الشیعة و اصولهم و اسماء المصنفین و اصحاب الاصول، ص۹۶۲، چاپ عبدالعزیز طباطبائی، قم ۱۴۲۰.
- محمدبن عمر کشّی، اختیار معرفةالرجال، ص۵۸۴، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش.
- احمدی، امام جواد الگوی زندگی، ۱۷۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.