خسروخان اردلان
خسروخان اردلان از حاکمان اردلان بود که پس از پدرش امان‌الله خان اردلان بر حکومت اردلان فرمانروایی کرد.
خسرو خان از شعر و ادب بهره‌ای به‌سزا داشت و خط نستعلیق را به خوبی می‌نوشت. او نخست با حسن جهان خانم دختر نامشروع فتحعلی‌شاه ازدواج کرد و پس از او مستوره اردلان را به اجبار به ازدواج خود درآورد. حسن جهان خانم زنی ادیب و تحصیل‌کرده بود و مستوره نیز به شاعری شهرت داشت و در تاریخ‌نویسی هم‌پایه معروف‌ترین مردان تاریخ‌نگار عصر خود بود.[1] خسرو خان از سال ۱۲۴۰ قمری تا ۱۲۵۰ قمری حکومت کرد و در نهایت در ربیع‌الاول ۱۲۵۰ در طاعون همه‌گیری که در سنندج روی‌داد، پس از هفت روز بیماری در سن بیست و نه سالگی درگذشت. پس از او پسرش رضاقلی‌خان اردلان جانشین وی شد.[2]
منابع
- زبده تاریخ کرد و کردستان، جلد ۲، ص۲۲۲
- بررسی سبک‌شناختی غزلیات خسروخان اردلان
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.