خط حجازی
خط حجازی خطی بود که در تدوین قرآن به کار می‌رفت و اعراب آن را از مردم حیره و انبار گرفته‌اند. حتی با توجه به روایت‌های اسلامی، خط حجازی نمی تواند در زمان محمد وجود داشته باشد. زیرا حیره و انبار، سال‌ها بعد، مرکز سیاسی و فرهنگی مسلمانان می‌شود. گزارش علمای جدید تاریخ نیز حکایت از این می‌کند که قرار گرفتن حجاز در مرکز فرهنگ اسلامی در عصر عربی کردن جنبش اسلامی رخ داد که در عصر هارون الرشید و مامون به انتهای خود رسید.
برگی از قرآن به خط حجازی
خط حجاری دو نوع دارد:
- نسخ: که در نامه‌نگاری استعمال می‌شد و چنانکه معروف است نامه‌های پیامبر اسلام به امرا و پادشاهان اطراف به همین خط نوشته شده‌است و اسنادی هم از قرن اول هجری در مورد این خط در دست است. چنین نامه‌هایی هرگز نوشته نشده‌اند.
- خط کوفی: که از خط سریانی گرفته شده‌است و خط حیری شبیه خط نبطی و نبطی شبیه به آرامی است. اعراب بر اینکه روی استخوان شتر، سنگ، چوب و برگ خرما خطوطی رسم می‌کرده‌اند از اشیا غیر منقول چون صخره‌ها و دیواره‌ها نیز برای نوشتن استفاده می‌نموده‌اند. نیازمند منبع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.