خلد برین
خٌلد بَرین (بهشت اعلی) منظومه شعر در قالب مثنوی از وحشی بافقی[1] یکی از شاعران سدهٔ دهم ایران است که در سال ۹۳۹ هجری قمری در شهر بافق از توابع یزد چشم به جهان گشود.در بحر سریع و به تقلید از مخزن الاسرار نظامی گنجوی است.[2]
نمونه شعر
ابیات آغازین:
خامه[3] برآورد صدای صریر[4] | بلبلی از خلدبرین زد صفیر | |
خلدبرین ساحت این گلشن است | خامه در او بلبل دستان زن است | |
بلبل این باغ پرآوازه باد | دم به دمش زمزمهای تازه باد |
از حکایت های منظومه
[6]
جاهلی از گنج خرد تنگدست | آرزوی گنج به دل نقش بست | |
در طلب گنج به ویرانهها | بود سراسیمه چو دیوانهها | |
رفت یکی روز به ویرانهای | چون دل ویران خودش خانهای | |
دید برون آمده ماری عجب | بر تن او نقش و نگاری عجب |
پانویس
- دیوان وحشی بافقی، ویراستهٔ حسین آذران (نخعی)، مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر، چاپ دهم، تهران، ۱۳۸۸.
- «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۵ فوریه ۲۰۱۶.
- به معنای قلم
- صدایی که از قلم نی بهوقت نوشتن برمیآید.
- برای خواندن منظومه:http://ganjoor.net/vahshi/khold-barin/
- http://ganjoor.net/vahshi/khold-barin/sh7/
منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.