درگیری‌های مرزی ترکیه-سوریه ۲۰۱۸

درگیری مرزی سوریه و ترکیه در سال ۲۰۱۸ از ۳۱ اکتبر ۲۰۱۸ آغاز شد هنگامی که نیروهای مسلح ترکیه شروع به گلوله‌باران مواضع یگان‌های مدافع خلق (YPG) در نزدیکی شهرهای کوبانی و تل ابیض و همچنین روستاهای اطراف کردند.

2018 northern Syria border clashes
بخشی از مناقشه روژاوا، مداخله ترکیه در جنگ داخلی سوریه، جنگ داخلی سوریه، منازعه ترکی-کردی (۲۰۱۵ -کنون)

در نوامبر ۲۰۱۸ گشت های مشترک توسط نیروهای مسلح ایالات متحده و نیروی زمینی ترکیه، برای جلوگیری از درگیری های بیشتر در شمال سوریه انجام شد.
تاریخ۳۱ اکتبر – ۶ نوامبر ۲۰۱۸
(۶ روز)
مکانشمال سوریه
وضعیت

غیر قطعی

  • نیروی‌های دموکراتیک سوریه موقتاً عملیات ضد داعش خود را در استان دیرالزور برای پاسخ به عملیات ترکیه تعلیق می‌کند.
طرفین درگیر
 ترکیه

روژاوا

  • کانتون کوبانی
فرماندهان و رهبران
حلوصی آکار (وزیر دفاع) نامعلوم
واحدهای درگیر

روژاوا

تلفات
۱ خودروی زرهی [3] ۵ کشته[4]
۱ غیر نظامی کشته شد[4]

پیش زمینه

روزنامه‌نگار احمد س. یایلا اظهار داشت که این عملیات ممکن است توسط ترکیه برای جابجایی عناصر هیئت تحریر الشام و القاعده از ادلب با توجه به توافق‌نامه کاهش تنش بین روسیه و ترکیه انجام شود. صالح مسلم، رئیس پیشین حزب اتحاد دموکراتیک نیز اظهار داشت که روسیه و ترکیه قصد داشتند تا از طریق این توافقنامه جهادگران حاضر در سوریه را برای نبرد علیه نیروهای کرد به مناطق تحت کنترل کردها بفرستند.[5] در تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۱۸، حلوصی آکار، وزیر دفاع ترکیه قبل از این عملیات در یک گردهمایی عمومی گفت: «برنامه این است که ی پ گ را از بین برده، سلاح‌های سنگین آنها را جمع آوری کرده و در نهایت اجازه دهیم تا مردم واقعی منبج بتوانند کنترل کامل شهر خود را در دست بگیرند.»[6]

درگیری‌ها
مناطق درگیری که با دایره مشخص شده‌اند

ارتش ترکیه گزارش داد که چهار شبه نظامی کُرد کشته و شش نفر دیگر نیز در اثر گلوله‌باران مواضع یگان‌های مدافع خلق زخمی شده‌اند.[7] نیروهای دموکراتیک سوریه اظهار داشت که این حمله باعث شده‌است که آنها موقتاً عملیات علیه داعش در نزدیکی مرز عراق را متوقف کنند. نیروهای دموکراتیک سوریه اظهار داشت که مواضع آنها در امتداد مرز سوریه و ترکیه که توسط روژاوا کنترل می‌شود مورد حمله قرار گرفته‌است. در تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۱۸، رئیس‌جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان قول داد منطقه شرق فرات را از وجود شبه نظامیان کرد پاک کند، در حالی که در ۲۹ اکتبر نیروهای ترکیه مواضع یگان‌های مدافع خلق را در طول رود فرات هدف قرار داده بودند.[8] در پاسخ به این حمله، نیروهای دموکراتیک سوریه چندین واحد را از منطقه دیرالزور برای مقابله با نیروهای ترکیه به مناطق درگیری منتقل کرد.[9] در پاسخ به حمله ترکیه، یگان‌های مدافع خلق اعلام کرد که یک خودروی متعلق به ترکیه را منهدم کرده‌است و ویدئویی از این حمله را منتشر کرد.[10] با این حال، این ادعا توسط دولت ترکیه تأیید نشد.[11] یک خودروی نظامی ترکیه به یک ایستگاه مرزی در شهر تل ابیض آتش گشود و باعث کشته شدن یک عضو نیروهای دفاع از خود (HXP) شد.[12]

با توجه به داشتن روابط مثبت ایالات متحده با ترکیه و نیروهای دموکراتیک سوریه، بنا بر گزارش‌ها یک هیئت نظامی آمریکایی با هدف تلاش برای میانجی‌گری بین دو طرف برای حل تنش‌ها وارد تل ابیض شد.[13]

در۱ نوامبر ۲۰۱۸، ارتش ترکیه در راستای آماده شدن برای حمله، کوبانی را با هلیکوپتر و هویتزر مورد هدف قرار داد[14] و همچنین برنامه‌های مربوط به حمله را با گروه‌های شورشی سوری متحد ترکیه، که در عفرین مستقرند هماهنگ کرد.[15]

درگیری‌ها همچنان با گلوله‌باران پراکنده ادامه یافت و در تاریخ ۶ نوامبر ترکیه شهر راس العین را به عنوان یکی از مراکز تدارکاتی یگان‌های مدافع خلق هدف قرار داد.[16]

پیامدها

در ۲۱ نوامبر، وزیر دفاع ایالات متحده جیمز متیس اعلام کرد که آمریکا برای جلوگیری از وقوع حوادث مشابه بین نیروهای ترکیه و شبه نظامیان کرد در منطقه پست‌های جدید دیده‌بانی در امتداد مرز ترکیه واقع در شمال سوریه خواهد ساخت. این تلاش به عنوان راهی برای کاهش تنش بین دو متحد ناتو دیده می‌شود که نیازی به اعزام نیروهای آمریکایی اضافی به سوریه ندارد.[17] این اقدام باعث جنجال در آمریکا شد، قانونگذاران آمریکا نگرانی‌های خود را در مورد انحراف مأموریت سربازان آمریکایی از هدف اصلی حضور آمریکا در سوریه یعنی شکست داعش در هفته‌ها و ماه‌های اخیر ابراز کردند.[18] قرار شد در مجموع سه پست دیده‌بانی در تل ابیض و دو پست در کوبانی ساخته شود. کار ساخت اولین پست دیده‌بانی تل ابیض در تاریخ ۲۷ نوامبر به پایان رسید.[19] در مجموع سه پست دیده‌بانی تا ۱۲ دسامبر ساخته شد. یک مقام آمریکایی گفت: «مواضع ما به وضوح مشخص شده‌است و هر نیرویی که به آنها حمله کند قطعاً می‌داند که آنها در حال حمله به ایالات متحده هستند».[20]

در ۱۲ دسامبر سال ۲۰۱۸، دولت ترکیه با ابراز تردید نسبت به اقدامات آمریکا برای تضمین امنیت مرزهای ترکیه در منطقه، اعلام کرد طی چند روز آینده عملیاتی علیه روژاوا آغاز خواهد کرد.[21] در پاسخ، پنتاگون گفت که هرگونه اقدام نظامی یک جانبه در شمال سوریه، که نیروهای آمریکایی در آن فعالیت می‌کنند، «غیرقابل قبول» خواهد بود.[22] با این حال، چند روز بعد ایالات متحده خبر خروج نیروهای خود را از سوریه را اعلام کرد و پس از آن ترکیه برنامه حمله به شمال سوریه را به تعویق انداخت.[23]

در ۲۵ دسامبر، نیروهای دموکراتیک سوریه شهر عریمه در غرب منبج را به نیروهای دولت سوریه تحویل داد.[24]

در تاریخ ۲۷–۲۸ دسامبر، شورای نظامی منبج برای جلوگیری از پیشروی‌های آینده ترکیه از ارتش سوریه برای ورود به منبج دعوت کرد. ارتش سوریه با وجود ادامه گشت زنی نیروهای آمریکایی در داخل شهر منبج و در امتداد خطوط تماس با ارتش آزاد سوریه تحت حمایت ترکیه به تدریج در حومه شهر مستقر شدند، واحدهای ارتش سوریه به استقرار و بسیج نیروها در امتداد مرز منبج ادامه دادند.[25]

در پی انتقاد از برنامه‌ریزی خروج نیروهای آمریکایی، ایالات متحده در ۶ ژانویه امنیت متحدین کرد خود را به عنوان شرط عقب‌نشینی خود مطرح کرد.[26]

منابع
  1. Leith Aboufadel (31 October 2018). "Turkish military attacks Kurdish forces in northern Raqqa amid reports of new offensive east of Euphrates". Al-Masdar News.
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ نوامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۲۰.
  3. http://www.rudaw.net/english/middleeast/syria/311020182
  4. http://www.syriahr.com/en/?p=106218
  5. Yayla, Ahmet (8 October 2018). "Turkey's Erdogan Has Grand Plans for al Qaeda's Syrian Spin-Off". The Daily Beast.
  6. Kajjo, Sirwan (31 October 2018). "Kurds in Syria: We Have Right to Respond to Turkish Attacks". Voice of America.
  7. "Turkish military again shells Kurdish positions in Syria". Associated Press. 31 October 2018. Archived from the original on 31 October 2018. Retrieved 31 October 2018.
  8. "Turkish Forces Shell Northern Syria, Kurdish-Led Force Responds". Reuters. 31 October 2018.
  9. Leith Aboufadel (31 October 2018). "Eastern Euphrates under Daesh threat again as SDF troops forced to confront Turkish military in northern Syria". Al-Masdar News.
  10. https://twitter.com/defenseunits/status/1057598043598606336?s=21
  11. Leith Aboufadel (31 October 2018). "Breaking: US-backed forces claim Turkish military vehicle destroyed in retaliatory attack". Al-Masdar News.
  12. "الاحتلال الترکی یستهدف کری سبی هذه المرة واستشهاد مقاتل - ANHA - وکالة أنباء هاوار". Hawar News Agency.
  13. Mohammad Abdulssattar Ibrahim; Alice Al Maleh (31 October 2018). "Fighting between Turkish army, Kurdish-led forces in northeast Syria continues despite American efforts to de-escalate". Syria Direct.
  14. Leith Aboufadel (1 November 2018). "Turkish military ups the ante in northern Syria with new attack on YPG stronghold". Al-Masdar News.
  15. Leith Aboufadel (2 November 2018). "Turkish intelligence informs rebels to get ready for battle east of Euphrates: monitor". Al-Masdar News.
  16. Leith Aboufadel (6 November 2018). "Turkish Army attacks YPG forces in northwest Al-Hasakah". Al-Masdar News.
  17. "US to establish observation posts on Syria-Turkey border: Mattis". Rudaw Media Network. 21 November 2018.
  18. "The US military is putting brand new observation posts in northern Syria". 21 November 2018.
  19. "Kurdistan 24 captures completion of first US observation post on Syria-Turkey border". Kurdistan 24. 27 November 2018.
  20. Turkey to launch operation against U.S.-backed Kurds in Syria 'in a few days'
  21. https://m.jpost.com/Breaking-News/Turkey-will-start-operation-east-of-Euphrates-in-Syria-in-a-few-days-574135
  22. "Unilateral military action into northeast Syria 'unacceptable': Pentagon". Reuters. 12 December 2018.
  23. "Turkey to clear Syria of both YPG, ISIL: Erdoğan". Hürriyet Daily News. 21 December 2018.
  24. "Breaking: Kurdish forces handover town near Manbij to Syrian Army". Al-Masdar News. 25 December 2018.
  25. US-led coalition says no Syrian troops in Manbij
  26. "Trump Adviser: US to Leave Syria Once IS Beaten, Kurds Safe". New York Times. 6 January 2019. Retrieved 7 January 2019.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.