دستورنامه
دستورنامه، دستورالعمل و نشان‌نامه یا راهنماها گروه بزرگی از منابع مرجع فوری هستند که عمدتاً جنبه موضوعی دارند. به‌جای اهداف عمومی، هدف اولیه دستورنامه و دستورالعمل ایفای نقش یک منبع مرجع فوری برای رشته به‌خصوصی از دانش است. با چند استثناء، بیشتر دستورنامه‌ها و دستورالعمل‌ها یک وجه مشترک دارند، دامنه محدود. تاکید آن‌ها محدود به حیطه به‌خصوصی می‌شود. در واقع ارزش ویژه آن‌ها عمق اطلاعات در یک رشته است.[1]
منابع
- پرتو، بابک (۱۳۸۸)، مرجع‌شناسی عمومی لاتین (چاپی- اینترنتی)، تهران: چاپار
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.