دستور شیخ
دستور شیخ در صوفیه به معنی اجازه یا فرمانی است که شیخ وقت (قطب) یا نماینده وی برای فرد یا افرادی از مریدان خود صادر می‌کند.
شیخ وقت
هر کدام از سلسله‌های صوفیه به‌خصوص دراویش برای خود رهبری به نام قطب دارند و پیروان آن سلسله، مرید او به حساب می‌آیند. در حال حاضر، بسیاری از صوفیان، شیخ خود را قطب و نماینده‌های مجاز به دستگیری قطب را شیخ خطاب می‌کنند.
جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.