دوربین-قلم
دوربین-قلم (به فرانسه: Caméra-stylo) نظریه‌ای است در حوزهٔ سینما که طبق آن کارگردان را به منزلهٔ یک نویسنده تلقی می‌کند. نویسنده‌ای که قلمی به نام دوربین دارد؛ بنابراین کارگردان را مؤلف اثر سینمایی می‌شمارد.[1] این نظریه را نخستین بار الکساندر آستروک نظریه‌پرداز، منتقد و فیلمساز فرانسوی مطرح ساخت. او این نظریه را در رسالهٔ تولد یک آوانگارد جدید: دوربین-قلم[2] و در سال ۱۹۴۸ در شمارهٔ ۱۴۴ مجلهٔ اکران فرانسه به چاپ رساند. مهمترین نظریه‌ای که متأثر از این نظریه پس از آن ارائه شد، نظریهٔ مولف فرانسوا تروفو و اندرو ساریس بود. نظریهٔ دوربین-قلم نقش مهمی در پیدایش موج نو در فرانسه داشت.[3]
چهره‌های شاخص
نظریه‌های مرتبط
پانویس
- رابرت استم، صص ۸۹-۹۰
- «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸.
- کارل رایتس، صص ۳۸۸-۳۹۰
فهرست منابع
- کارل رایتس و گوین میلار، فن تدوین فیلم، ترجمهٔ وازریک ساهاکیان، انتشارات سروش، ۱۳۸۳
- رابرت استم، مقدمه‌ای بر نظریهٔ فیلم، ترجمهٔ گروه مترجمان، به کوشش احسان نوروزی، انتشارات سورهٔ مهر، ۱۳۸۳
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.